Baby Driver (2017)

Ja... Watdefoknuweer? Eerst massaal dolenthousiast zijn op moviemeter, ik besluit al zo'n beetje te gaan en dan ineens een 0,5, een 1 en een 1,5...

Nou ja, een film met Bellbottoms van JSBE (en nog wel een pak prima muziek) ik denk dat ik de gok toch maar waag. Ik heb geen unlimited kaart meer maar kan nu wel voor (bijna) half geld madiwodo naar de film, dus dat is een mooie manier om af te kicken middels wat krenten uit de pap en de rest die ik alleen ging kijken omdat het gratis was sla ik dan fijn over.

Wright levert hier zijn beste film tot nu toe af, wat een toppertje is dit geworden! Een voor de huidige tijdsgeest originele film, van de dialogen tot de muziek tot de regisseurs herkenbare cinematografie. Lekker speels maar altijd een oog voor detail. Het eind gaat naar mijn smaak iets over the top al blijft de humor altijd aanwezig. Aanrader

'Een pakketje schroot met een dun laagje chroom' is de perfecte omschrijving van deze heistfilm. Centraal staat een jongeman [Ansel Algort] met een gehooraandoening waar hij geen last van heeft als hij muziek luistert. Zijn ouders zijn jong gestorven (och germ!] en 'Baby' woont sindsdien bij een doofstomme (och germ!) en inmiddels hulpbehoevende oude man, voor wie hij natuurlijk héél goed zorgt. Hij werkt als chauffeur voor topcrimineel Doc [Kevin Spacey], maar alleen om een schuld te vereffenen. Crimineel-tegen-wil-en-dank-en-met-een-hart-van-goud, zo wil regisseur/scenarist Edgar Wright ons doen geloven. Wanneer hij Debora [Lily Jones] ontmoet in het restaurant waar hij dagelijks komt omdat zijn moeder daar werkte [och germ!] springt er een vonk over... maar Baby moet eerst nog even zijn criminele leventje achter zich laten zodat hij en Debora de ondergaande zon tegemoet kunnen rijden.

Wright probeert je op alle manier te laten geloven dat de hoofdpersoon onze sympathie verdient, maar door zijn zwakke karakteriseringen. Baby vindt het prima om mee te helpen bij overvallen op banken en juweliers, zolang hij maar z'n centjes krijgt en van zijn schuld af komt. Dat hij opeens in gewetensnood komt na zijn kennismaking Debora doet daar niets aan af. De romance is sowieso vrij belachelijk, maar het is ook niet meer dan dat laagje chroom dat dient te verhullen dat dit eigenlijk niets meer is dan een oppervlakkige heistfilm. De soundtrack is een rommelig allegaartje waarbij alleen de keuze voor Young MCs 'Know How' (met een sample uit Theme From Shaft van Isaac Heyes) een intelligente keuze lijkt. Dat in het langdurige shot waarin Baby door Atlanta loopt alle handelingen op de maat van de muziek gebeuren en dat een aantal actiescènes zijn gemonteerd op de maat van de muziek, is niets meer dan een gimmick die niets toevoegt, ook al is dat op het ritme van Hollands Hoop in Bange Dagen: Focus. Elgort en James zijn overigens wel acteurs om in de gaten te houden en Jamie Foxx [als een wantrouwige handlanger] en Cj Jones [als Baby's doofstomme pleegvader] halen ook het maximale uit hun rol.

Ik deel je verbazing over de discrepantie tussen de lovende kritieken door filmcritici en de negatieve recensies hier, maar bovenal deel ik je enthousiasme over het gebruik van een liedje van Jon Spencer Blues Explosion en haalt ook dat me moeiteloos over de drempel: een film die Jon Spencer Blues Explosion gebruikt verdient zeker een kans dus ik ga binnenkort deze film zien! En als deze band representatief is voor de film dan moet je vooral geen serieuze verwachtingen hebben van de film maar is de film, net als Jon Spencer Blues Explosion, gewoon één grote adrenalinestoot aan lol en energie...

Beetje Drive meets American Ultra. Wright weet best smeuïg te monteren en in samenwerking met de soundtrack levert dat leuke car chases op. Nou vind ik de muziekkeuze niet erg gewaagd en nogal oubollig, wat toch een beetje 'cool' van de film wegneemt. Dan deed Refn dat in Drive toch pakken beter! Neemt verder niet weg dat ik na m'n bioscoopbezoekje toch vrij smooth door het verkeerd manoeuvreerde op mijn stalen ros

De trailer is heerlijk, de critici lovend en op imdb staat die na bijna 10.000 stemmen nog steeds op een 8.6. Ondanks die paar slechte reviews hier kan ik me haast niet voorstellen dat dit voor mij een teleurstelling zal worden, ga het wel mee maken zaterdag!

Nou, de eerste reacties hier zijn ook vrij lovend. Maar daarna komt de sectie blasé zuurkijker binnen. Hoge cijfers? Oh, daar ga ik me keihard tegen af zetten, lekker kont tegen de krib en een 0,5 of een 1,o geven. Nou ja, elk zijn meug natuurlijk, Moviemeter rebellen.

Ik heb de film nog niet gezien maar heb de soundtrack nu opstaan (met nu Debra van Beck, die heb ik de afgelopen weken vaak gehoord in Bevergem, de helaas voorbije geniale serie op Canvas, daar klonk Debra telkens als er een 'prente' het 'loft' van Freddie de Vadder binnen kwam), ik vind die soundtrack verre van oubollig, als de film half zo cool is ben ik al dik tevreden.

Ik lees onderhand bijna wekelijks dat je af zit te geven op kritische MM-users die een andere mening dan jij hebben of een film die jij leuk denkt te vinden afkraken. Als je zo'n probleem met afwijkende meningen hebt, wat doe je dan op een filmdiscussie-site? Ik verwonder me er elke keer bij je over. Bij Despicable Me 3 doe je het vandaag ook al.

Liever wat kritische noten dan mensen die alles maar fantastisch vinden. Dan wordt het kaf nooit van het koren gescheiden.

Walter, wel even verder kijken dan het cijfer alleen he . De ene heeft sinds 2011 maar op 43 films gestemd en een gemiddelde van 1,60. De ander noemt dit de slechtste film van de afgelopen 10 jaar (na 16 films te hebben gezien). Niet al te serieus nemen dus, en gewoon lekker zelf gaan kijken en je eigen mening vormen!

Ik heb al weken niks meer gepost (sinds ik mijn unltd kaart op heb gezegd), dus dat 'bijna wekelijks'' klopt niet helemaal.

Ik heb er geen probleem mee wanneer iemand een film afzeikt maar ik heb wel eens het idee dat sommige mensen niet meer films kijken voor hun plezier maar puur om weer te kunnen mopperen.

Een goeie kritische recensie is niks mis mee, maar een oneliner plaatsen en dan een 1,0 geven, dat doorlopend negatieve... daar mopper ik dan op mijn beurt weer over.

Maar wees gerust, ik ga niet zo veel meer naar de bioscoop, dus ik zal hier niet zo veel meer posten als voorheen en omdat ik een Ajax & Litmanenfan graag een plezier doe als zijnde een Ajax & Litmanenfan zal ik mijn stokpaardje in de gang laten staan als ik weer terug kom, want je hebt gelijk, mijn punt is vaak genoeg gemaakt.

Ach ja, het korreltje zout is altijd aanwezig als ik naar MM ga.

De technische virtuositeit van de regie maakt het te pruimen, maar wat een idioot script. En te zelfbewust cool ook allemaal.

I hear ya. Probeer me nu door Scott Pilgrim heen te worstelen.

Juist. Mijn keuze voor een bioscoopfilm hangt meer af van de stemgemiddelden op MM en IMDb dan de individuele meningen. Het komt meestal ook wel aardig overeen met mijn smaak.

Ik bezoek sowieso alle IMAX voorstellingen en ben nog nooit naar buiten gelopen van: "Bah, dit was zo verschrikkelijk waardeloos baggerslecht... hier ga ik 0,5 ster voor geven op MM."

Ach, ieder zijn mening of ik ben gewoon niet zo kritisch.

Baby Driver staat hier nu gemiddeld op een 3,6 en op IMDb een 8,5. Ga me dus vast vermaken morgen bij deze film ; )

Guardian

Vind ik echt verrassend hoog van Bradshaw. Had wel iets meer kritische nuance verwacht, zeker gezien de mainstream afwikkeling.

Die sterren van The Guardian neem ik al een tijdje niet meer serieus. Het lijkt een beetje de kant van de juichende spandoekkritiek op te gaan overal.

De release staat hier nu ineens op 24-8.

"I don't think I need to give you the speech about what would happen if you say no."

De hype die er rondom deze titel heerst wordt helaas niet waargemaakt.

Vanzelfsprekend moet je van het verhaal niets verwachten; het is de zoveelste misdaadfilm waarin er nog één laatste overval gedaan moet worden alvorens een schuld is afbetaald. Het unieke ligt meer in het hoofdpersonage Baby die aan oorsuizen lijdt en daardoor altijd naar muziek luistert. Dit is tegelijkertijd de kracht en de zwakte van de film, aangezien het een gimmick is waar je al gauw op bent uitgekeken.

Weliswaar zit 'Baby Driver' technisch best vaardig in elkaar qua montage en soundtrack die perfect op elkaar zijn afgestemd, maar daarmee houdt het ook op. Daarvoor wordt er te safe gespeeld met de soundtrack - het is meer een best of compilatie - en zijn de actiescènes vrij tam, afgezien van de opening waar het wel lukt.

Als kijker zie je de clichématige valkuilen al ver van tevoren aankomen, middels een romance die niets toevoegt en een hoofdpersonage waar je eigenlijk nooit om geeft, ondanks het aardige optreden van Ansel Elgort. Het vlakke verloop biedt simpelweg geen verrassingen, hoewel Edgar Wright nog wel poogt om het fris te laten ogen. Dat is zonde, want met deze cast had hier meer uitgehaald kunnen worden.

Al met al best oké voor wat het is. Toch moet er voor het echte werk verwezen worden naar films waar Wright zijn inspiratie vandaan heeft gehaald, zoals 'Drive' en 'The Driver'.

2,5 Sterren.

Baby Driver is een ontzettend hippe film, en is zowel de leukste van 2017 als de leukste van Edgar Wright. Voor wie fan is van het samenkomen van actie en muziek op zo'n ontzettend toffe en unieke manier is deze film een must-see. Voor mij werkte het in ieder geval erg goed. Bijvoorbeeld schietpartijen en overvallen die op het ritme van de muziek zijn gefilmd, heerlijk om naar te kijken.

De cast is ook geweldig en heeft er schijnbaar lol in. Het grootste pluspunt van deze film is uiteraard de cinematografie, die geweldig is. Prachtige shots. Het is een film die me erg vrolijk maakt en die waarschijnlijk wel terug komt in de top 10 van dit jaar.

Toffe en vlotte film, alleen jammer dat het niveau van de vette openingsscene verder in de film niet meer wordt gehaald. 3,5 ster en een half puntje extra voor de lekkere soundtrack.

Als door de 'tequila' trailer je interesse is gewekt kan het haast niet mis, die weerspiegelt de toon van de film precies en voor mij pakte het dan ook heerlijk uit. Een soundtrack die Guardians of the Galaxy naar de kroon steekt vermengt met de coolheid van John Wick en zelfs een vleugje La La Land. Ja, helemaal mijn ding dit en een van de tofste actiefilms die ik in tijden gezien heb.

Tegenvaller

Had behoorlijk hoge verwachtingen en ben ook fan van Wright, maar dit was niet best. De openingsscene is nog wel aardig, maar daarna wordt het al snel doorsnee en zelfs saai. De plot is onthutsend zwak en rechtlijnig, de personages behoorlijk eendimensionaal. Ook de toonwisselingen voelen onnatuurlijk. Met het belachelijke einde als dieptepunt. Wat dan overblijft is een gemiddelde heistfilm met een bovengemiddelde soundtrack. Want om nou te zeggen dat die nummers écht zoveel prominenter aanwezig zijn dan in een willekeurige andere hippe film...

Eeuwig zonde van de sterke cast en het originele uitgangspunt.

Erg lekker!

De film van het jaar (wat ik sommigen hoor zeggen) was het voor mij niet, maar fijn was hij zeker. Heerlijke soundtrack, vloeiend camerawerk, een origineel idee van Wright en een leuk blik acteurs. Elgort doet het erg goed in een rol als dit.

Het verhaal vond ik verder niet zo bijzonder en op het einde heb ik ook wel wat aan te merken. Maar niet genoeg om hem van de 4* af te houden. Lily James is wel cute hier, trouwens.

Wanneer kan je iets als een gimmick beschouwen? Het wordt wel consequent door de hele film gebruikt. Is het dan een gimmick?

Ik vind een gimmick meer een vernuft iets dat op het oog leuk lijkt, maar je eigenlijk geen gebruik van maakt. En dat gaat hier niet op.

Tequila!

Ik vond het echt een verfrissing om te zien. Vooral na het Transformers debacle.

De muziek was juist wel heel prominent aanwezig. Wat is "een willekeurige andere hippe film" eigenlijk

Vooruit, bij Tequila en in de openingsscene is de muziek onmisbaar voor het moment. Maar dat vond ik niet gelden voor de andere nummers.

Vermakelijk, maar niet dat muzikale meesterwerk wat je ergens hoopt. Dat komt deels juist door de overkill aan songs waardoor het effect op den duur verloren gaat, en inderdaad een gimmick wordt. Nog wel met talent gemixt in de film (anders dan op die vreselijke manier in Suicide Squad waar beeld en muziek nooit bij elkaar hoorden) maar toch brengt het niet meer wat het zou moeten brengen. En zeker de achtervolgingsscènes zijn weinig spectaculair in beeld gebracht. Veel close-ups en korte shots waardoor het chaotisch en niet-overzichtelijk wordt. Dan is die scène waarin Baby door een shopping mall rent echt duizend keer beter.
Dat alles neemt niet weg dat er wel genoeg leuke scènes in zitten met een zalige soundtrack en soms heel behoorlijk geweld. Verder wel leuk geacteerd. Spacey is aardig, Foxx kan ik altijd goed hebben en Elgort stoort niet zoals ik even verwacht had. Al snel zit hij in zijn personage en acteert niet meer de coolheid die hij wel acteerde in die film met dat Anne Frank Huis. Maar het is James waar ik verliefd op werd, met die leuke lach, goede kleding en fantastisch kapsel. Of ze zo uit een andere periode kwam gelopen. 3,5*.

Leuk dat het nummer Hocus Pocus van de Lathumse band Focus (dat rijmt) uitgebreid te horen is in de film.

Ai, net geen 4,0 voor deze! De film begint goed, wordt steeds beter. Vooral wanneer Jamie Foxx erbij komt! Wat kan die gast toch een overtuigende bad ass zijn! Maar helaas gaat het echt te lang door. En dan noem ik 1 naam. Buddy

Verder zal ik 1 van de weinige zijn die de muziek(keuze) niet zo heel erg tof vind. En ja, in een film waarin de muziek echt een functie heeft en er dus ook heel veel muziek te horen is, werd ik er soms een klein beetje kribbig van.

Ik ben ook niet zo van de auto's, maar hier werd ik wel blij van hoor! The Fast & The Furious kan hier nog een puntje aanzuigen! Ook al draaien die films niet echt meer om het straatracen.
De film is redelijk in balans qua humor en het serieuze. Alleen soms werd het dus wel iets te serieus misschien?

En dan nog even Kevin Spacey. Met zijn onsterfelijke houding en heerlijk arrogant zoals alleen hij dat kan! Maar jammer dat hij op het einde dan toch zo sneu aan zijn einde komt. Dit had wel even anders gemogen!

Ik dacht vooraf mwa, maar deze film is gewoon tof!

Normaal is dit soort Hollywood-blockbuster-popcornvermaak niet zo aan mij besteed, maar de lovende recensies en ratings maakten mij toch nieuwsgierig.

Conclusie: Het is een vermakelijke en goedgemaakte film, maar ik heb niet kunnen ontdekken wat er zo bijzonder aan zou zijn. Wat ik heb gezien is een aantal spectaculaire achtervolgingen, beetje schieten, weinig originele characters, het onvermijdelijke liefdesverhaaltje... Toch behoorlijk clichématig allemaal.

MH040 Ik heb ook niet kunnen ontdekken wat er nou zo bijzonder aan is, maar soms is iets zeer vermakelijk in zijn eenvoud. Hetgeen wat de film moet doen, wordt overtuigend uitgevoerd. En als ze de laatste 15 min flink hadden ingekort, dan had ik een dikke 4 sterren gegeven.

Ik heb hetzelfde met muziek. Soms is het gewoon lekker om even naar Hatebreed te luisteren. Gewoon lekker simpel rammen op die gitaar. Eenvoudig, maar het klinkt geweldig! En wanneer ik bijzondere muziek wil luisteren, dan zet ik wel Dream Theater op. En als ik een bijzondere film wil kijken, dan zet ik Eraserhead (1977) op.