Jet Pilot (1957)

Trailer / Clip @ You tube

John Wayne in een liefdesdrama met (veel)comedy elementen?

Ja, echt waar, en het werkt ook nog heel aardig.

De chemie tussen Wayne en de zéér sexy Janet Leigh is duidelijk aanwezig.

Leigh speelt sterk en scoort de meeste punten, al kan Wayne het nog aardig volgen.

Op z'n minst verrassend, hoe onwaarschijnlijk het verhaal ook mag zijn.

Alle Russen spreken uitstekend Engels.

De film lijkt gesponsord door de tabaksindustrie want er wordt weer eens heel wat afgepaft.

Iedere gelegenheid is goed genoeg om er weer een op te steken.

Had Wayne toen geweten waar dat later toe zou leiden....

De vliegtuigscènes zijn mooi gefilmd, maar tegen Leigh kan niets of niemand op

Vermakelijk is het zeker wel.

De Universal DVD ziet er ook nog schitterend uit, haarscherp beeld en volle kleuren.

De hele film staat op Youtube: YouTube - Jet Pilot

Vanwege heel wat politieke spanningen, die jaren bleven aanhouden, werd deze vrolijke spionage film met anti-communist Wayne, die verliefd wordt op een Russische spionne, jarenlang op de plank gehouden. Pas nadat McCarthy in diskrediet was gebracht en RKO van eigenaar wisselde werd deze film pas na 7 jaar uitgebracht door Universal. De technologie waar Howard Hughes in 1950 mee had willen pronken was in 1957, helaas voor hem, al verouderd.

De film oogt goed en wordt vlot vertelt, en is goed te genieten als je je niet al te zeer aan gelijkhebberige Amerikaanse propaganda ergert. Maar behalve de scenes in de lucht en de tieten van Janet Leigh is er ook weinig waar de film in uitblinkt. De touch van Von Sternberg kon ik hier niet zo goed ontdekken eigenlijk. Misschien omdat het zijn enige(?) kleurenfilm is.

Merkwaardige, ongeloofwaardige film, lijkt destijds enkel bedoeld om de twee sterren een mogelijkheid te geven om samen een keer te shinen. Mijn nog altijd favoriete cowboy verruilde hiervoor zijn bekende pakje voor wat meer onbekend terrein, en komt er, stoïcijns als hij is, weer mee weg. Beter in ieder geval dan de bloedmooie Leigh, die met haar volmaakte Engels toch wel de meest onrealistische sovjet spion uit de filmgeschiedenis neerzet. Door het wankelende script werkt Jet Pilot alleen als je het niet al te serieus neemt, dan wordt bijvoorbeeld ook het voorspelbare maar belachelijke einde acceptabel, en heb je uiteindelijk vrede met de gedachte dat vroeger de tortelduifjes die dit weinig doordachte zwijmelwerk bezochten een leuke avond hebben gehad. Eén van de mindere films van de legende Wayne, maar ook die mag je als fan gezien hebben.

Janet Leigh speelt leuk als sovjet straaljager pilote en is natuurlijk heerlijk om naar te kijken , Wayne speelt zijn gebruikelijke stoicijnse zelf al is het wel apart m hem nu niet op een paard met colt te zien .

Voor de rest een mix tussen romantische komedie en spionage luchtig en simpel gehouden en het verhaal weet verder niet zo echt te boeien .

Ik heb een wat onbegrepen zwak voor dit obscure genre - ‘films uit de aanloop naar de Koude Oorlog met veel glimmend-chromen gevechtsvliegtuigen’, bij gebrek aan een betere omschrijving. Films zoals Strategic Air Command (1955) of Bombers B-52 (1957). Waar die eerste eigenlijk alleen maar over de vliegtuigen gaat, en de tweede een wat onduidelijke koers vaart tussen een romantisch plotje en het glimmende chroom, kiest deze duidelijk voor (kuch) de liefde - de mooi glimmende F86 Sabres zijn overduidelijk bijzaak, beeldvulling als achtergrond voor de mooie Janet Leigh.

Misschien wel haar mooiste rol eigenlijk - want behalve dat het script tot de laatste snik toe uitgemolken wordt om haar van de ene in de andere fantastisch mooi afkledende outfit te hijsen, heeft ze ook een leuk vrijgevochten karakter om neer te zetten. Wel zorgvuldig binnen de kaders van wat toen betamelijk gevonden werd natuurlijk, voor echte emancipatie was het nog wel een jaartje of twintig, dertig te vroeg.

Op het verhaal moet je dan maar niet teveel letten, daar wordt het allemaal niet beter van. Dat is op zich ook wel een kenmerk van dit genre. Toch is er ook wel iets bijzonders in te herkennen in dat de sfeer tussen de Amerikanen en Russen een stuk losser, luchtigere en vriendelijker lag dan later in de Koude Oorlog gebruikelijk werd. Dat zal er ongetwijfeld ook aan liggen dat de film al vanaf 1949 gemaakt werd maar tot 1957 op de plank bleef liggen. Daarmee wel in de hoogtij van het McCartyisme maar misschien nog van voordat de effecten van de communistenjacht echt gevoeld werd in Hollywood.

Hoe dan ook, John Wayne heeft wel gezegd dat dit zijn slechtste film was, maar daar kijk ik dan toch iets anders tegenaan - zonder daar nu een vergelijk met alle van zijn 180 films te gaan maken. Zeker wel een van de interessantere films in die lijst, en hij speelt ook veel expressiever dan in de meeste westerns waar hij zijn bekendheid vooral aan te danken heeft. En net zo voor Janet Leigh - ik ga er dan wel in mee dat Psycho een betere film is overall, maar haar rol daarin is niet echt vergelijkbaar met deze.

En ja, dan kan ik het toch niet laten om nog de mooie en wat onverwachte quote van John Wayne op te schrijven:

That's one thing we have in common with the Soviet.

What's that?

We both believe in uplifting the, uh, masses.

Vanaf 30 november 2021 op Blu-ray!

De Universal DVD is op zich al van topkwaliteit, of de Blu-ray daar nog veel aan kan verbeteren?

Even checken bij DVD Beaver dan maar.

Ook bij indicator een blu tay release in juli en die zijn doorgaans boordevol zeer boeiende extras.