Mosura (1961)

Hoe meer Mothra films ik zie (dit is de originele en tevens non-godzilla (!) film) hoe fijner ik het 'monster' begin te vinden. Zowel de larven als de uiteindelijke mot zijn gewoon tof. Ik kan me even niet herinneren of dat hele cocon stadium in een eerdere film al hadden gezien, was leuk. Maar de 'peanuts' en de hele folklore rond Infant Island vind ik het beste waarmee Honda op de proppen is gekomen. Elke keer weer genieten.

De film heeft verder de gebruikelijke toestanden, plots, wetenschappers, journalisten en 'boeven'. Verder worden er meer gebouwen vernield dan in welke godzilla film dan ook maar. Meest hilarisch-debiele scène is er eentje met een baby die gered wordt op een instortende stuwdam.

De originele Mothra film is helaas no niet in een mooie remaster serie van Toho/Sony verschenen, maar tot mijn verbazing is de fan uitgave die ik via eBay heb gekocht is perfect. Haarscherp, streep- en spikkelloos fijn cinemascope beeld (OAR) en optionele Engelse subs. Hulde!

Lange zit, vooral in het eerste uur heeft de film een tergend traag tempo. Had voor mij gerust een half uur korter mogen zijn.

De acteurs doen hun best maar de personages zijn moeilijk interessant te noemen. Bovendien is het verhaaltje met de ontvoerde kleine mensjes flauw en heeft de film een irritante soundtrack.

Mothra zelf zorgt voor de zeldzame leuke scènes in de film.

Tegenvaller.

Wel aardige monsterfilm, die een nogal lange en wat saaie aanloop heeft voordat het los komt, maar in het laatste uur best vermakelijk wordt. Het is niet heel verrassend natuurlijk, wat er allemaal gebeurt: in dit geval is het een soort van King Kong verhaal, wat culmineert in een boos en groot monster wat los gaat op Tokyo en 'New Kirk City'. Het monster, in dit geval een gemuteerde reuzenrups die reuzenmot wordt, ziet er eigenlijk best aardig uit, en de vernieling van de stad is ook wel aardig. Wat dan wel weer een beetje genant eruit ziet zijn de legerscenes, waar overduidelijk speelgoedtankjes en poppetjes voor gebruikt zijn. Mothra is (net als Gojira en King Kong) een ietwat serieuzere monsterfilm dan vele van de ultra-low-budget vervolgen die nog zouden komen en die zo slecht en goedkoop zijn dat ze soms weer leuk worden (en soms ook gewoon slecht blijven). Ook best aardig acteerwerk, met meerdere bekende hoofden (uit bv Ikiru, Yojinbo en Bakumatsu Taiyoden, heb ik even gecheckt). Maar er had zeker wel een half uur uitgekund, want zo lang blijft een reuzenmonsterfilm ook weer niet leuk.

Charmante King Kong Kloon.

Best gek deze Japanse monsterfilm. Een afgelegen eiland, radioactieve straling en een verborgen samenleving en een kidnapping naar de moderne wereld. Dit keer is niet het monster dat meegenomen wordt maar twee miniatuur beauties die niks liever doen dan zingen.

Het monster is een 100 meter lange larve die naar Tokyo komt zwemmen om de dames te redden. Afijn, u raadt het al. Er blijft weinig heel in Tokyo. Wat er dan nog allemaal volgt zal ik niet verder verklappen, maar het is een hoogtepunt in de cheesy monster movie history.

Erg vermakelijk allemaal!

O ja, de blu ray van Eureka is prachtig. Wellicht het mooiste hoes design uit de serie.

3,5