The Frame (2014)

Ambitieus project van Winans (Ink). Misschien wel iets te ambitieus.

The Frame duurt te lang. Er is niks mis met een speelduur van ruim 2 uur, maar dan moet het wel interessant blijven. Dat lukt in deze film niet helemaal. Het kent een erg vreemde balans. The Frame zit tjokvol met fantastische ideeën. En daarin raakt Winans het spoor een beetje kwijt. Hij probeert zoveel in deze film te stoppen en verslikt zich daar een beetje in. En waar hij zich vooral een beetje in verslikt is dat hij de drama iets te lang laat door denderen waardoor karakter ontwikkeling een beetje overkill wordt en je de focus op de rest van de film een beetje verliest. Het komt dus allemaal een beetje traag op gang. Maar gelukkig zijn er tussen de wat uitgerekte scenes door toch ook genoeg fijne momenten te ontdekken. Zoals gezegd zitten er zoveel elementen in. Ook kun je er veel onderliggende thema's in terugvinden.

Het is moeilijk om echt iets over het verhaal te vertellen, daar dit behoorlijk spoiler gevoelig is. Bij elk detail wat ik over het verhaal kan vertellen kan al een groot plotpunt van de film weggeven. Wel is het verhaal tot in de puntjes uitgewerkt en wordt niets aan het toeval overgelaten. Het zijn in deze film ook meer de kleine elementen die het meest tot je doordringen. Alleen naar "the big picture" kijken in deze film helpt je niet veel verder.

Filmtechnisch is er fantastisch werk geleverd waarin vooral de erg sterke editing aandacht naar zich toe trekt. Effecten zijn, gezien het budget, van een goed niveau. Na de sterke score van Ink weet Winans met zijn muziek opnieuw iets fantastisch te laten horen. Verder is het acteerwerk dik in orde. Vooral de twee hoofdrolspelers komen in dit toch wel bizarre verhaal ontzettend overtuigend over.

Is The Frame dan een slechte film. Nee zeer zeker niet. Het is nu meer een experiment waarin de balans iets aangescherpt had kunnen worden. Was dat zo geweest dan had ik deze film briljant willen noemen.

De film verzandt al snel in saaiheid en als tegen het eind enkele 'dingetjes' die de regisseur al eerder wat had aangestipt halfbakken worden uitgewerkt en eigenlijk geen enkele tot volle wasdom komt en het dan ook nog eens eindeloooooooos wordt uitgerekt weet je dat het een mislukte film is, die op zich best aardige ideeën had. Er werd in de inleiding iets gepreveld over Donnie Darko. Matrix, Enemy etc je had in principe alles kunnen noemen. Maar behalve dat iedereen zijn best lijkt te doen (het ziet er ook best mooi uit, maar de twee hoofdrolspelers zijn best matig) wordt het eigenlijk nergens echt iets wat werkelijk interessant is.

Ik vond de trailer er leuk uitzien, jammer dat het zo tegenviel!

Nieuwe Winans!

En net als Ink is het weer een erg fijne film geworden. Urban fantasy is sowieso al niet zo populair, het is ook best een lastig genre om goed neer te zetten op een beperkt budget. Gelukkig zijn er mensen als Winans die er alles aan doen om dit genre toch levend te houden.

Duidelijk dat Winans veel geleerd heeft van Ink. Deze film is wat meer solide, tegelijkertijd verliest het daarmee ook wel een beetje van z'n speelsheid. Visueel absoluut de moeite, qua concept ook boeiend en de soundtrack is zoals steeds een meerwaarde. Helpt als een regisseur zelf de soundtrack verzorgt.

Acteerwerk blijft een teer puntje en de opbouw is bewust traag, terwijl het einde bewust veel vragen onbeantwoord laat. Allemaal zaken die de film wat minder toegankelijk maken naar het grote publiek, maar fans van het genre hebben hier een vette kluif aan. Ink was een sterke binnenkomer, met The Frame bevestigt Winans z'n talent.

Hopelijk loopt deze film ook goed, want het zou jammer zijn een regisseur als deze te verliezen.

4.0* en een uitgebreide review

Interview met Jamin Winans over The Frame, door ondergetekende.

De filmposter is: Nice!!!

Krijg deze nergens gevonden . Iemand suggesties?

Je kunt hem rechtstreeks bij de regisseur kopen:

https://double-edge-films.myshopify.com

Zeker 80% van de films boven de twee uur hadden wel wat knipwerk kunnen gebruiken en ook The Frame is helaas weer geen uitzondering. De opvolger van het bijkans briljante Ink is bij tijd en wijle echt slepend waardoor de mysterie en de spanning van het bevreemdende verhaal steeds verder wegsijpelt. Dat regisseur Winans met opzet allerlei zaken open heeft gehouden ter interpretatie van de kijker beviel me hier niet echt, het zorgt er vooral voor dat ik me afvraag waar ik naar gekeken heb. Audiovisueel zit het wel weer snor, al was ook hierin Ink veel fraaier en beklijvender.

Op één of andere manier hoog Southland Tales gevoel trouwens bij deze.

Ik ga dat binnenkort toch eens doen, denk ik.

Zelfs al valt hij tegen, dan gewoon al uit sympathie met de Winansen en hun manier van werken.

Onlangs hun docu Childhood 2.0 gezien en heeft me nog meer overtuigd van de kunde en goede inborst van deze filmmakers.

Precies ja, ik had hem ook direct gekocht en hij is het ook zeker waard! Zeker iets om te supporten.

Tja, ik heb toch wel een zwak voor dit soort films. Sci-fi in een normale wereld met (te) weinig uitleg over het hoe en wat, maar het gewoon laten gebeuren. Ik had niet veel verwacht, maar werd er echt in meegenomen. Soms iets teveel drama. De ideeën zijn te gek. Tuurlijk zijn er plotgaatjes, maar bij zo'n prent maakt het me eigenlijk niet zo uit. Aan het einde maakt het een paar gekke afslagen, maar visueel komt het tot een prettig einde. Veel originaliteit, al is het soms zoeken naar de uitvoering. Deed me beetje denken aan Adaptation.