Cooties (2014)

Kleurloze Cooties.

Cooties is een aardige horrorkomedie voor een regenachtige middag, maar daar houdt het wel mee op. De cast doet haar best en sommige grapjes zijn absoluut leuk, maar de meerderheid van de grollen is van te middelmatig niveau om te kunnen schaterlachen. Zo ook het verhaaltje over een basisschool waarin een zombieplaag uitbreekt. Nergens originaliteit, enkel maar voorspelbaarheid wat de klok slaat.

Het maakt Cooties geen slechte film. In tegendeel, de tijd vliegt om voordat je het doorhebt. Dat zit hem vooral in de vaart en de wél geslaagde humor die met name van - de immer sterke - Rainn Wilson moet komen. Samen met Elijah Wood zorgt hij voor wat sjeu in dit verder kleurloze en ietwat rommelige geheel. Qua actie en gore is het gebrek aan budget duidelijk merkbaar, hetgeen de film soms goedkoop doet ogen.

Redelijk.

Met dank aan Universal voor het recensie-exemplaar.

Ik heb een 2,5 nog gegeven omdat het toch niet saai was de film.

Maarja....... kinderen als zombies enzo en die heel de tijd krijsen bbrrbrbr, nu weetk terug wrm ik geen klein mannen heb en geen wil hebben ook. .

Khoud der echt niet van.

Middelmatig filmpje.

Een geweldige helemaal over de top horror/komedie die met een reeks goed getimede grappen ruim boven het gemiddelde uitstijgt.

De karakters leggen het d'r allemaal dik bovenop zoaks het hoort en vooral de verwijzing naar de lord of the rings ivm Elijah Woods is hilarisch.

Beter word het niet en mij schaart hij zich bij de klassiekers the burbs en house.

Erg leuke, komische film, vooral de LotR verwijzing was erg grappig. Aanrader voor de liefhebber van het thema.

viel mee, lame einde

Film met redelijk geslaagde humor en minder geslaagde zombie horror.

De gore is rijkelijk aanwezig, maar oogt (expres) erg goedkoop en heeft duidelijk een komische intentie. De overdreven bloederige effecten werken inderdaad even op de lachspieren, maar dat effect is snel uitgewerkt en is daarna eigenlijk alleen maar voorspelbaar en vervelend.

De basisschool als setting voor de uitbraak van het virus, levert een hoop gillende en krijsende kindertjes op. Niet leuk.

De volwassen personages zijn wel leuk. Overdreven wereldvreemd, grof en grappig in woord en gebaar. Die humor werkt goed. Dezelfde personages in een andersoortige setting, zou waarschijnlijk leuker hebben uitgepakt.

Hier had zooooo veel meer in kunnen zitten! Het wordt helaas nergens eng, spannend of leuk. Het kabbelt maar een beetje voort. Jammer...

2*

Het slot verknalt bijna heel de film. Nochtans is de opzet bijzonder leuk. Een gedurfd concept om van de kinderen uiterst gewelddadige, moordzuchtige personages te maken. Daarbij een leuke setting en een paar grappige of weirde volwassenen die de moordlustige kinderen moeten tegen houden. Het werkt verrassend goed tot het moment dat ze de school verlaten. Vanaf dan wordt het duidelijk minder. En dan dat abrupt , zeer flauw slot. Jammer. Toch een 6/10 voor het leuke concept en het eerste uur.

Zeer flauwe film. Geen leuke grappen. Geen leuke personages. Geen mooie special effects. Wel veel irritant geschreeuw.

Rebecca quiet please.

Zeer amusante horror met een leuk bedacht verhaal (door Leigh Whannell)

vooral de film moet het hebben van zijn ongelooflijk grappen grapjes dat goed gevuld zit van begin tot het eind, vooral die gymleerkracht vond ik reuze grappig.

Ook de scene als die gymteacher zegt nu is het moment voor zo een actiemontage dat ook in commando en andere 80's actiefilm zit vond ik wel echt lachen.

Ook voor dat de tittel Cooties te voorschijn kwam in beeld heel de intro was erg leuk.

Twijfel nog tussen een 3,0 of een 3,5 aangezien ik Cooties veel beter vond dan matig.

Toch houd ik het op een dikke 3,0 sterren.

Cooties is een aardige Horrorkomedie, maar blijft in alles middelmatig. Het verhaaltje is weinig spectaculair, en redelijk voorspelbaar. De meeste grappen konden mij wel bekoren, maar waren vaak ook nogal flauw. Visueel zag het er onderhoudend uit verder, en er werd leuk geacteerd door de cast. 2,5 Ster.

Aardige film waarin een meisje besmet raakt met een virus als ze een verkeerd stukje kip eet. Een horrorkomedie met een soort van zombiekinderen. Flink over de top, zowel qua humor als qua bloedvergieten. Wellicht niet echt origineel en soms wat chaotisch in beeld gebracht, maar wel vermakelijk. Van de cast is Rainn Wilson het best op zijn plek hier.

Af en toe grappig maar vooral slap. Het idee en de cast zou een vermakelijk film voort moeten kunnen brengen, maar het blijft erg braaf en voorspelbaar. De 'twist' dat kinderen het op de leraren gemunt hebben is even grappig, maar daar kan de film niet op voort blijven borduren, wat het helaas wel doet.

Nehh, viel vies tegen.

Ik ben sowieso al niet heel erg fan van Elijah Wood, maar ik had wel verwacht dat de film zelf wat leuker zou zijn. Vooraf wist ik niet dat Leigh Whannell erin zou spelen, dus dat vond ik wel een kleine verassing. Ondanks dat ook zijn acteerwerk nooit zo super is vind ik hem toch altijd wel een geinige acteur.

Maar over het algemeen stelde de film niet veel voor. De comedy/horror viel allebei zeer tegen en heb me ook nergens echt weten te vermaken met dit filmpje.

Wel moet ik zeggen dat dit volgens mij één van de eerste zombie films is waarin alleen maar kinderen zombie zijn.

Meer dan een 2,0* kan ik er niet van maken.

Leuke film, maar hier had zo veel meer ingezeten. De film herhaalt zichzelf te vaak en brengt te weinig actie/horror om echt te blijven boeien tot het eind. De cast is prima, maar lijkt zich in te houden waardoor het allemaal erg braaf blijft. De vette knipoog / kritiek naar de onderwijscultuur en de af en toe geslaagde grappen zorgen ervoor dat de film wel een dikke voldoende is. Helaas eindigt de film met een wel erg abrupt en afgeraffeld slotakkoord. Al met al; 3 sterren.

Leuk, alhoewel deze film nergens bovenuit steekt. Vooral behoorlijk bloederig (ik snap niet dat ik deze film in de winkel voor 12 jaar en ouder zag staan) en vooral flink over de top. Qua humor is het eveneens leuk, alhoewel de grappen niet altijd sterk zijn. Het was vooral de verwijzing naar Elijah Wood die Hobbit naar zich toe geslingerd kreeg wat leuk was. Het grote minpunt van deze film was het afgeraffelde, belabberde open einde.

Deed me wel een beetje denken aan de film The Children uit 2008, beetje hetzelfde concept. De film is best leuk om te kijken maar is zijn korte speelduur ook wel waard, op een gegeven moment heb je het wel gezien. Dit is comedy/horror en ik geef dan toch wel de voorkeur aan The Children 2008...

een horror met kinderen kan goed uitpakken.

Neem een damien in The Omen.

Of het word ongemakkelijk,,wat misschien wel de bedoeling kan zijn,maar vaak niet leuk uitpakt.

Dat was bij deze film het geval.

Niet fijn kijkvoer.

Mwa.

Opzicht nog wel een vrij redelijke horror. Leuk idee, dat dit keer de kinderen in zombies veranderen. Dat geeft de film weer extra punten op en creëert ook een aantal verrassend komische scenes. Wel vrij ongeloofwaardig, zoals die kinderen voor transformatie doen.

De film mist alleen wel de gore, en daar kunnen meerdere mensen het wel met me eens zijn. Het idee is wel leuk en er zitten zeker een aantal leuke scenes in met die zombie kinderen. Elijah Wood is een beetje een eng mannetje geworden, maar was wel te pruimen.

Humor was soms wat te flauw en gore ontbreekt echt wel een beetje. Al is dat moment waarop de directeur opgegeten wordt op het schoolplein een klein hoogtepuntje. Voor de rest een vrij vlotte horror/komedie. Zo slecht als het gemiddelde vond ik hem niet, maar had op een aantal punten wat beter gekund ja.

Erg leuk.

Vlotte horror comedy die de verwachting aardig overstijgt. Komt vooral omdat ik al een jaar of 10 stevig zombie-moe ben, de zoveelste zombie parodie leek me dan ook niet meteen het leukste gegeven. Maar op basis van enkele acteurs toch maar een kans gegeven. Terecht zo bleek.

Woods blijft een vreselijk acteur, dat wel, maar als je hem ergens als producer ziet staan is de kans toch groot dat de film er positief uitspringt. Hij heeft best oog voor wat aparter genrewerk, dat hij dan on-camera redelijk onuitstaanbaar is nemen we er maar bij. Wilson doet het een stuk beter, maar ook de rest van de cast is meer dan behoorlijk.

Verder leuk om "de ziekte" enkel onder kinderen te houden. Nogal een heilig huisje daar in Amerika, dus wanneer Wilson als een gek de Irréversible scene begint na te spelen op een kind is het toch best lachen. Dat de gore veelal buiten beeld blijft is niet zo vreemd, deze film poogt dan ook geen Braindead te zijn. Had het nog wel beter kunnen maken, maar storend vond ik het niet.

Eerste 20 minuten zijn wel veruit het best, daarna is de humor net iets minder slim en verrassend. Maar de film verliest weinig tot niks aan tempo, het duurt niet te lang en het blijft ook wel grappig. Erg amusant tussendoortje dus, jammer genoeg weinig verrassend dat het gemiddelde hier weer veel te laag uitvalt.

3.5*

"Follow me, I do crossfit"

Zeer matige film die zichzelf verliest in karikaturen.

Het is allemaal erg geforceerd, soms pijnlijk om naar te kijken.

Amper kunnen lachen, terwijl humor de kracht van de film zou moeten zijn. Tegen het einde wordt het wat beter, maar lang niet genoeg om het geheel te redden. *2.0

Kwalitatief hoog en erg humoristish. Voor hen die graag azijn drinken is deze film niet de moeite waard inderdaad maar voor ieder ander zou ik deze film aanraden als je van comedy houd.

Voor de horror zou ik hem zeker afraden. Je moet 15 keer zien hoe vervelende docenten door gangen rennen om aan de blagen te ontsnappen, om dan net op tijd de deur voor een snotterende neus van een ondode koter dicht te smijten. -deed me denken aan het nivoo van deze film: Night of the Demons (1988)

Hoe de docenten ook hun best doen om zo grappig mogelijk te zijn, de beste grappen komen van de kinderen.

Op Netflix gezien en was zeker geinig vermaak en ook redelijk goor

Af en toe wat geinige gore, een prima eerste scène (lekker vlot en ideeënrijk), een kind dat tot moes wordt geslagen als humoristisch hoogtepunt en een enkele scène die eruit springt (met dat driewielertje en die muziek was best oké). Maar verder erg saai, nooit echt leuk en al die scènes tussen de gore in zijn statisch geschoten en halen elke vorm van tempo of spanning eruit. En dat is het grootste deel van de film.1,5*.

Voor de hand liggende, grotendeels gemakzuchtige horrorkomedie, geschreven door Leigh Whannell (Upgrade, The Invisible Man), die hier tevens een flinke bijrol heeft. Het is niet één van zijn betere scripts. De film begint evenwel best oké, met veel rake grappen en een leuke introductie van de personages, maar al snel loopt de boel vast in nogal overdreven en dik aangezette toestanden. Vervolgens komt het niet meer goed.

“I blame rap music.”

Eigenlijk een vrij verrassende zit deze film. Niet omdat hij zo goed is maar meer omdat ik niet had verwacht deze toch nog te gaan kijken. Ik heb het wel gedaan, en helaas viel hij me toch al wat tegen zoals ik had verwacht. Het is meer dat ik helemaal niks met kinderen heb en ze echt niet kan uitstaan, zelfs in films vind ik ze vaak irritant, dus een film kijken wat draait om kinderen had ik nooit gedacht om te doen maar, aangezien het zombiekinderen waren maakte ik al gauw wel een uitzondering.

De film kende vooral een leuke volwassen cast, met een toch wel bescheiden maar vermakelijke rol van ‘Elijah Wood’ als ‘Clint’. ‘Clint’ is een amateuristische schrijver die op punt staat zijn eerste boek uit te brengen en is druk bezig met het afmaken van zijn verhaal. ‘Clint’ valt in op een school waar hij moet werken om daarna weer aan zijn boek te kunnen schrijven. Hier ontmoet hij ‘Lucy’. ‘Lucy’ word gespeeld door ‘Alison Pill’, best een knappe meid. En daarna ontmoet hij haar vriendje ‘Wade’, gespeeld door ‘Rainn Wilson’ die ik vooral ken van de geweldige komiek serie ‘The Office’.

Het verhaal is wel redelijk, maar erg simpel. Een geïnfecteerde kip nugget komt aan bij kinderen waarna deze ziek worden en veranderen in zombies. De infectie lijkt alleen op kinderen aan te slaan en volwassenen krijgen hier alleen een kleine griep van, je moet na je puberteit zitten. Gedreven te overleven op vleesetende kleuters zetten het groepje leraren alles op alles om te vluchten uit het school gebouw. Dit gaat niet gemakkelijk en er word geneigd naar saaie ‘grappige’ scenes.

Qua gore was de film aardig op dreef. Los hangende kaken, uitpuilende darmen en veel bloed was zeker aanwezig. Helaas vond ik het verhaal niet zo heel boeiend en het concept is redelijk, niets interessants. De kleuters staan me niet echt aan en de film is toch helaas slechter uit gevallen dan gehoopt. De humor slaat nergens aan, en er word dramatisch gezocht naar leuke scenes die eigenlijk nergens echt verwerkt zijn. Geen geslaagde zit, waar ik mijn concentratie (zelfs met zo’n kleine tijdsduur) kwijt raakte.

Enigzins wat ik wel leuk vond is dat ‘Jonathan Milott’ en ‘Cary Murnion’ er nu en dan wat kleine details in hebben verwerkt. Zo gaat alles naar de ‘kip’. Zo zien we een slachthuis in het begin, en het maken van kip nuggets. Of ‘Clint’ die gaat zitten op een stoel waar een kip op gedrukt staat en wanneer ze een andere stad binnen rijden waarvan ik de naam zo snel even kwijt bent stond heel leuk onder:

“At least we are not Fort Chicken!”

Oja, en natuurlijk het stadje wat ‘Fort Chicken’ heet. Ja, geinig detailtje maar dat redt de film verder helaas niet.

2.0*

Kinderlijke variant van tremors. Achtig dan.

Vermakelijk en simpel maar der onderkoeldheid maakt m meer dan een matige zombie film en zelfs met momenten grappig.

Beetje abrupt einde.

Ik zat heel de tijd met een 2 a 2,5 in mijn hoofd. Geen hoogvlieger, maar een paar leuke vondsten die leuker doorwegen dan de vele slordigheden. En dan komt dat einde dat aanvoelt als een "fuck it, het budget is op."

Het voelt alsof ze moeite hadden om een einde te bedenken en dan maar besloten gewoon de moeite niet te doen en te kappen achter de tweede akte.

De poster is trouwens veel leuker dan de film, want door een combinatie van budget en om door de rating te komen soeelt het gros van de film zich in het pikdonker af.

"Dual rear weeh.... dual wuh...durall wheel rearrrrr"

Dual rear wheel.... zo stom, maar erg om gelachen

Wilde zo hard dat deze beter was.

Cooties is veel comedy, weinig horror.

De eerste helft is erg geslaagd met een goede cast, fijn tempo en veel goede grappen.

Tweede helft is herhalender, minder interessant en de scènes ‘s nachts zien er niet goed uit.

Het enige wat me toen bleef boeien was het zien van de kinderen die in elkaar geslagen werden. (Mijn god, dit klinkt zo fout.)

Na het einde had ik het gevoel geen volledige film gezien te hebben.

Leuke cast, gekke premise, een Leigh Whannell die me meermaals hardop deed lachen. Jammer genoeg niet voldoende om een hele film te boeien.

2,5*

Ook na herzien blijf ik bij mijn score. Erg leuk dit. Prima vermaakt