Inequality for All (2013)

Geen hele verrassende documentaire over het effect van economische groei, maar vooral een gepolariseerd portret over rijkdom en haar politieke invloed. De frustratie van de documentairemaker is zichtbaar, waar hij voornamelijk generatie Y (letterlijk) mee wil aanspreken.

?? wat bedoel je hiermee?

Welk punt bedoel je?

Indrukwekkend, leerzaam en (voor mij althans) schokkender dan ik vooraf dacht.

De geschiedenis van het huidige economische systeem wordt naadloos geregistreerd, en dat systeem lijkt op korte termijn volledig uit zijn voegen te barsten. Gelukkig is het einde van de documentaire hoopvol. Althans, als bij een aantal studenten in de zaal de boodschap van Reich binnen is gekomen.

Wat een overtuigingskracht heeft die kerel. Boeiend om 'm te zien ook al is het weinig nieuws, gaat meer om hoe hij het weet over te brengen.

Hoort thuis in de categorie: "belangrijke films". Voor mij verbazingwekkend hoe weinig mensen deze documentaire blijkbaar gezien hebben! Nochtans zou wat Robert Reich aanraakt/aankaart het hart van onze maatschappelijke polemiek moeten vormen. Deze portrettering van ons economisch systeem is wat filosofischer (en politieker) dan 'Inside Job', maar aan de kwaliteit van die film kan 'Inequality for All' (zowel filmisch, ritmisch als qua diversiteit aan geïnterviewden) niet tippen. Toch was ik mee in het verhaal dat Reich ontspint, in de problemen die hij blootlegt, in de gevaren die om de hoek gluren, in de overkoepelende onrechtvaardigheid van ons huidig systeem. En zonder concreet oplossingen aan te reiken of echt te gaan moraliseren, wordt de deur toch op een kier gezet voor een hoopvolle toekomst. Comme il faut!?

3,75*

Matig.

Eigenlijk een blauwdruk van Chomsky's Requiem for an American Dream, al was deze uiteraard wel eerder. Veel van de dezelfde argumenten (en zelfs dezelfde voorbeelden), maar ik vond het iets minder overtuigend gebracht.

Vooral dan het eerste deel, waar de meer persoonlijke voorbeelden en "gedupeerden" voorbijkomen. Families die kinderen krijgen terwijl ze er het geld niet voor hebben, gezinnetjes die druk neuzend in hun Excel sheet (op hun Macbook Pro laptop) proberen uitvogelen waar al hun geld naartoe gaat. Het ondermijnt toch een beetje het hele verhaal wat mij betreft.

Tweede deel is feitelijker en ook boeiender, al vond ik Chomsky zelf nog steeds geloofwaardiger overkomen dan Reich. Het helpt deze film ook niet dat ik Chomsky's recentere pas verleden week gekeken heb, daar kan Reich niet zoveel aan doen.

Ik zou mensen toch eerder aanrader de docu van Chomsky te kijken, wie die aan de droge kant vindt kan daarna nog steeds deze als alternatief proberen.

2.5*

Heb net gekeken en direct maar even Noam Chomsky.

Noam is inderdaad erg helder, maar deze moet je ook maar kijken.

Inderdaad, eens met Onderhond, het tweede deel bevat de info.

Nu Trump gekozen is, nog urgenter.

Een plutocratie is geen democratie = USA is geen democratie meer en wij zijn hard op weg.

Robert Reich doet voor de economie wat Al Gore met An Inconvenient Truth trachtte te doen voor het klimaat. Reich begon zijn carrière economische politiek adviseur voor President Ford maar kreeg vooral bekendheid als Secretary of Labor in de eerste termijn van Bill Clinton. Twintig jaar later probeert hij door middel van lezingen en colleges een nieuwe generatie bewust te maken van de werking van de economie. Deze documentaire bestaat uit fragmenten van zijn lezingen met animaties en aanvullende interviews met Reich. Dat levert weliswaar een eenzijdig verhaal op, maar Reich verdient lof voor het feit dat hij complexe - en, laten we eerlijk zijn, voor vele doodsaaie - materie op een prettige manier inzichtelijk weet te maken. Reich gebruikt de Amerikaanse economie als uitgangspunt, maar reken er maar op dat we hier in Nederland (en Europa) veel van kunnen leren.