Il Boia di Lilla (1952)

Goede toevoeging . Een van de duizenden Dumas verfilmingen en een van de vele 3 musketiers verfilmingen, door avonturenfilm expert Cottafavi, volgens sommige Franse critici een heuse auteur.

3 Musketiers zei ik, maar net als Dumas speelt Cottafavi vals want zoals de 3 musketiers eigenlijk over D'Artagnan gaat, zo gaat de beul van Lille eigenlijk over Anne de Breuil, beter gekend als Lady Dewinter, nog beter gekend als simpelweg milady. Ja, deze film is gewijd aan dat beruchte monster van perfidie en goddeloosheid/ deze voorloopster van het feminisme.

Er zijn niet zoveel films- denk ik- die de traumatische en ongelukkige jeugd van milady als wees in een liefdadigheidsinstelling gebruiken als verklaring voor haar gruwelijke daden, sommigen zien hierin een auteuristisch trekje want Cottafavi maakt in het begin reeds duidelijk dat de vroege vernederingen in het klooster de heldin maakten tot wat ze was...

Volgt de bekende serie aan misdaden en smeerlapperijen begaan door deze helleveeg, beginnend met het achterbakse verraad waarmee ze luitenant de la Salle/Francioli naar de verdoemenis voert. Dat zijn broer- beul Caussimon- hem executeert klopt trouwens niet, hij brandmerkt hem" slechts" met de lelie waarna de arme donder in het gevang verdwijnt.

Ook is het niet zo dat ze trouwt met comte de la Fère Brazzi, want dit wordt verhinderd door de eponieme held.

Wel is het zo dat milady zoals iedereen weet zich zal inzetten voor de klerikaal fasjistiese troepen van kardinaal Richelieu, hier niet in beeld maar vertegenwoordigd door zijn perfide rechterhand, Rochefort-Serato.

Ik zou nog makkelijk 100 alinea's kunnen vullen met een bespreking van de intrige zonder ook maar het einde te hebben aangeroerd, dit is 1 van de meest twistrijke avonturenfilms aller tijden en biedt in principe genoeg materiaal voor een miniserie van 20 delen.

Wel wil ik nog even kwijt dat ik die Lebon niet veel vond, de dochter van de beul die ook nog een belangrijke rol speelt- de bekoorlijke blondine Francia- vond ik al veel cuter.

De fotografie neigt naar het gotische/Fredaeske bij tijd en wijle, de score van Renzo Rossellini is goed.

De versie die ik zag bevatte geen onderschriften, ik weet niet of er een versie met onderschriften bestaat.

Zit ik verlekkerd te genieten van het hele relaas, komt die laatste zin eraan

Toch bedankt voor de smaakmaker