Billion Dollar Brain (1967)

Bizarre, over-the-top maar verschrikkelijk vermakelijke film. 3,5*

De lollige Beatles scène die ontbreekt op de dvd (rechtenkwestie) zit dus wel in de tv-versie .

Harry Palmer is een geweldig karakter, met veel plezier en charme gespeeld door Michael Caine. Na de eerdere Palmer's zitten ook in Billion Dollar Brain shots die zo heerlijk onfunctioneel en hip moesten overkomen; het inzoomen op een remlicht en uitzoomen terwijl de auto wegrijdt, de camera hevig schuddend als Palmer de verzettende vrouw de kamer uitzet. Al valt het wel mee in vergelijking met The Ipcress File. Ook is de score weer heerlijk anders met leuke ideeën van Richard Rodney Bennett. Helaas is deze de vervelendste uit de reeks met een toch wel hele matige, moeizame 'intrige op intrige' plot. 2.5 sterren

Juist een heerlijk over-the-top plot met een fantastische George Bush-achtige badguy.

Meesterlijk cynische film inderdaad Misschien wat flauw, maar het bekijken meer dan waard.

Na The Ipcress File en Funeral in Berlin de derde keer dat Caine in de huid van Harry Palmer kruipt en deze keer wordt de spektakelkaart getrokken. Ruwe beeldvoering, van tijd tot tijd opgeblazen muziek en pittoreske winterplaatjes in een nogal dol avontuur door Finland, Letland en Texas. Zelfs in die mate dat Palmer niet meer zo dominant uit de verf komt als eerder, de rest van MI5 is zelfs volledig bijzaak, maar de bulderende kolonel Stok is weer terug en generaal Midwinter (Strong! Strong! Strong!) is echt helemaal van de pot gerukt. Kolderieke onzin, dat brein, idem voor de finale, maar een grijns valt niet of nauwelijks te onderdrukken. Kostelijk.

Stuk minder als de vorige twee, muziek irritant. En een raar verhaal. Wel weer een redelijk spelende palmer, al is ook hij hier minder op dreef.

Het kon me geen moment boeien. Script rammelt echt aan alle kanten en de film hangt van de overbodige scene's aan elkaar. En als het dan loos gaat op actievlak is het hem net niet. Beetje sneu dit.

Hetzelfde concept als in The Ipcress File; humor als kapstok voor een simpel verhaaltje.

Toch ook in dit deel kijkt de prent gemakkelijk weg, helaas wel erg voorspelbaar. Leuk vermaak.

Binnenkort dan maar eens het tweede deel, Funeral in Berlin, kijken om de drieluik een totaalcijfer te kunnen geven.

Derde van de in totaal vijf Harry Palmer films, en kwalitatief één van de mindere. Waar Palmer na de eerste twee films nog werd geduid als een realistischer spion dan James Bond, is hier al te herkennen dat de filmreeks toch akelig dicht richting 007 gaat. Een megalomane schurk(irritant overdreven gespeeld door Begly), een aantrekkelijke dame die regelmatig schaars gekleed door het beeld schuift, behoorlijk wat wisselingen in locaties....duidelijk waar deze abraham de mosterd heeft gehaald. Caine is altijd goed, en verhult daarmee dat liefhebbers van het echte spionagewerk niet echt aan hun trekken komen bij dit rommelige verhaal. Niettemin is Billion Dollar Brain ondanks zijn gebreken best amusant, met een lekker spectaculaire finale waar aan valt te merken dat dit geregisseerd is door Ken Russell(zijn eerste), een man die het altijd zocht in grootse effecten. Rare film eigenlijk, maar vond het geen verspilling van tijd om hem een keer gezien te hebben.

Redelijke film waarin een prive-detective zijn oude beroep als geheim agent weer oppakt. Wat groter opgezet allemaal en hierbij komt de vergelijking met James Bond al redelijk snel dichterbij waardoor dit derde deel wat meer van zijn identiteit verliest vergeleken met de eerste twee delen. Opnieuw een redelijk ingewikkeld plot dat niet altijd weet te boeien, maar toch met aardig wat vermakelijke scenes en mooie, winterse locaties.

ik hou van mc topper