Grave Encounters (2011)

Geen goede film.

Het eerste halfuur is zo ludiek, dat het echt nergens spannend wordt. De tweede ronde is gewoon een ritje in een derderangs spookhuis. Halverwege wanneer duidelijk wordt dat er geen uitgang is en dat de tijd blijft stilstaan werd het wel leuk en zette ik mij schrap voor de rest, maar de film ging hopeloos de mist in. Vrijwel nergens griezelig en aan opmerkelijke personages ontbreekt het evenzeer. Onlangs heb ik Evidence gezien en die is als found footage horror toch een pak doeltreffender.

In dit subgenre verschijnen de laatste jaren opvallend veel films, waarvan de een duidelijk wat beter is dan de ander. Grave Encounters behoort helaas tot die laatste categorie en vind ik persoonlijk een van de mindere van zijn soort.

Vooral de opbouw is aan de lange kant. Vaak zijn het nietszeggende oninteressante personages, waar je in dit soort films ook niet teveel aandacht aan moet besteden. Dat moet men wel en voordat het allemaal echt begint, zijn we alweer een tijdje verder. Eenmaal in het gebouw aangekomen, weet je als kijker natuurlijk wel een beetje wat er gebeuren gaat. Het is ook jammer dat men de suggestieve spanning niet lang weet vast te houden. Zodra de geesten in beeld verschijnen, wat redelijk snel gebeurt, moet Grave Encounters het vooral nog hebben van de effectieve schrikmomenten. Daarvan zitten er wel een aantal aardige in, maar ook op dat gebied valt het allemaal enigszins in herhaling.

Het zorgt ervoor, dat ondanks wat aardige effecten, de film ietwat als een nachtkaars uitdooft. Het enige wat nog wel mooi was, was het bloedbad, dat er in het donker wel mooi uitzag. Ik blijf overigens van mening dat er nog altijd veel potentie in dit soort films zit. Pak het allemaal iets anders aan en je hebt zo weer een goede horror te pakken. Pak je het echter net verkeerd aan, dan krijg je dus zoiets als dit, oftewel een matige horror.

2,0*

Niet zo eng als ik had verwacht na de verhalen en trailer. Neemt niet weg dat het een vermakelijke film is. In het genre zijn betere films voorradig, zoals Blair Witch Project en de eerste drie delen van Paranormal Activity. Had weinig affiniteit met de karakters in deze film. De locatie kon me ook weinig boeien. Verdwalen in een huis lijkt me nogal onwaarschijnlijk.

Als grote fan zijnde van het "found footage"-genre kon ik deze natuurlijk niet laten liggen. De beklemmende sfeer van het moment dat de crew het oude psychiatrisch ziekenhuis binnenstapt is gewoon geniaal. Je zit onmiddellijk in de film dankzij een soort windeffect dat continu doorloopt. Er zaten inderdaad weer enkele cliché-schrikeffecten in, maar die vind je in elke horrorfilm wel terug. Deze film deed mijn nekhaar toch regelmatig recht staan, omdat het allemaal toch vrij realistisch overkomt. Wat mij in dergelijke films WEL stoort, zijn het overmatig roepen en tieren op elkaar en het schreeuwen om hulp. Ik heb dan zoiets van: "Ja, we weten dat jullie in de problemen zitten, maar schreeuwen op elkaar gaat dus echt niets uithalen!". Dergelijke films moeten het toch echt hebben van hun beklemmende sfeer en het schokkende camerawerk dat vaak wel bijdraagt aan de spanning. In deze film vond ik het handycam-werk niet storend en dat is een positief teken. En trouwens, zag ik nu een knipoog qua schrikeffecten naar "Insidious" op het einde van de film. 3*

Mist het een en ander.

De opbouw is best aardig. (behalve de intro) maar de camera's neerzetten en het gebouw zelf. Er gebeurt erg weinig waardoor de spanning best begint op te borrelen. De acteurs lijken ook wat opzichtig nep, omdat het programma wat ze maken nep is. Kon ik wel hebben. Helaas wanneer de mayhem moet beginnen, blijken de acteurs ook daadwerkelijk erg matig en weet het de Eerie sfeer er niet helemaal uit te halen. Zo was het wat jammer dat de geesten wat te tastbaar waren op momenten. Vond de scene dat die paranormale gast werd opgepakt dan ook sterk. Maar dat die gast op hem af komt rennen en de deur hem tegenhoudt. Lijkt dan weer minder logisch....Ook het idee dat ze er nergens uit kunnen kon nog wel claustrofobischer uitgewerkt worden.

Al met al niet slecht, maar zeker geen must see binnen het subgenre.

2.5 sterren.

Doorsnee film die me aan Rec en Paranormal Activity deed denken, zonder het niveau te evenaren.

Aardig voor de liefhebber, niet slecht maar ook zeker niet geweldig.

"This is totally real."

Deze horror speelt veel leentjebuur bij films als: The Blair Witch Project, Paranormal Activity en [REC]. Maar boven alles deed het me wel erg veel denken aan een horror die ik recentelijk nog zag, genaamd The Crying Dead (2011). Zo een beetje alles is hetzelfde, van de setting tot aan de opzet toe. Ik las ergens dat het pure toeval was dat ze met een soortgelijke film bezig waren in hetzelfde jaar.

Enfin, Grave Encounters doet eigenlijk niet zoveel bijzonders t.o.v. de andere found footage films. De opbouw duurt naar mijn mening te lang, al is dit misschien bedoelt om je als kijker tegen het einde aan goed te laten schrikken. Helaas gaat die vlieger niet op voor deze film. Het is wel lachen dat er een beetje de spot wordt gedreven met soortgelijke shows en hoe nep het allemaal wel niet is, met name bij het interview met de tuinman ging ik helemaal stuk.

Alleen jammer dat de acteurs het niet zo best doen, daardoor gaat er een deel van de 'geloofwaardigheid' verloren. Daarnaast zijn de repetitieve scares niet buitengewoon te noemen. Een paar dingen waren nog wel goed gelukt, zoals: de badkuip met bloed en de kamer met de handen. Maar het was gewoon te weinig om de spanning erin te houden, waardoor het op een gegeven moment langdradig aanvoelt.

Al met al redelijk, zolang je er niet te veel van verwacht. Overigens vind ik het vergelijkbare The Crying Dead dan toch net iets beter.

2,5 Sterren.

Best wel en aardige spannende film!

Alleen richting het einde duurt het wat lang, maar

genoeg spanning!!

3*

Ik hou wel van dit soort films, geesten verhaaltjes in een afgelegen huis, in dit geval psychiatrische inrichting, en dan zeker omdat het 'found footage' principe bij deze film word gebruikt. In mijn vriendenkring haden de meeste de film al gezien en zij waren erg positief, helaas kon ik die mening niet helamaal delen na het zien van Grave Encounters.

De personages waren allemaal uiterst vervelend en er was amper een fatsoenlijke intro bij de film. Het is al een probleem als je totaal niet met de personages kan meeleven, dan moeten de andere aspecten van de film al een stuk beter zijn, dat zijn ze helaas niet. Het verhaal is slap, de personages zijn slap en de scares ook. Het enige pluspunt aan de film is de sfeer wanneer ze weten dat ze er niet meer uitkomen. Al met al een middelmatige horrorfilm waar misschien meer in had gezeten, vooral betere scares en betere personages had de film kunnen redden.

2* voor deze film.

Zeer eng gegeven met een prima setting. Maar ondanks dat, een zeer teleurstellend geheel.
De uitwerking is niet geslaagd. Het merendeel van de film kwam ook over als ze zien iets, ze schrikken, rennen weg, verstoppen zich in kleine ruimte's, dan gebeurt er weer iets, ze vertrekken en alles gebeurt weer overnieuw. Het einde is het engste stuk, omdat die gozer dus helemaal alleen is en natuurlijk die enge deur van die kamer waar de dokter zich dus in bevond. 1,5 voor deze film.

Deze heeft me aangenaam verrast, ook al passeren er de laatste jaren een hele resem van dit soort films, als deze goed zijn, mogen ze blijven komen. Qua verschieten, niet echt bij de beste, maar het geheel zat wel goed, en ja op den duur is het niet evident om een juiste score te geven, pak nu mama, the conjuring, pa, rec, one missed call, haunting in connecticut 2, Dabbe, Insidious 1 en 2, The Possesion,...dan waren deze wel een voor een toch beter dan deze, dus komt deze er zo juist achter ofzo. Subliem, nee, degelijk en vermakelijk, ja 6.5/10

Ik vond de film goed beginnen. Maar dan vond ik het zwaar de mist ingaan... De geloofwaardigheid ging eraan....

Hou wel van dit soort films. Kon mij wel boeien.

Leek te veel op rec en blair witch project waardoor de originaliteit achterbleef, dit in tegenstelling op het vervolg.

En nog maar een halve punt eraf, had even snel zin in een horrorfilm en was even op wat ik nu eens kijken zal. Ik dacht, ik geef Grave Encounters nog eens een tweede kans; want er waren wel enkele intressante punten in deze film.

Helaas; het intro was wel weer leuk (zoals ook het omkopen van die tuinman) maar zodra het zou moeten gaan griezelen is het allemaal maar zwakjes en goedkoop. Af en toe treurige special effects, zeer onlogische acties van de meeste acteurs. Het gebouw zelf was wel goed gevonden; mooie uitstraling en vooral de kelder had wel wat spooky.

1.5*

Eentje in een lange rij die zich redelijk staande houdt, zonder dat het je ergens echt bij de lurven pakt. Daarvoor is het allemaal net ietsje te tam. Leuke basis met een stelletje televisie makers die hun eigen onderwerp niet of nauwelijks serieus nemen. De tuinman is grappig en Houston komt ook leuk binnen. Bovendien zit je zo met een ja, wacht maar-houding te koekeloeren.

En dat wachten duurt even. Tergend langzaam of simpelweg tergend, het is een spel van sluimerende spanning met af en toe een plaagstootje dat niet met een klapper, maar door een deur de boel onder stroom zet. In het laatste half uur gaan er enkele remmen los en daar zit ook zeker wel wat smakelijks tussen, al is het daaromheen soms wat te repetitief van aard.

The Vicious Brothers doen eigenlijk telkens hetzelfde voor en na ze toeslaan met visuele horror. Dat is dan wel nerveus en griezelig, zeker met deze locatie, maar nooit iets dat je stevig in je stoel drukt. Iets te korte uitbarstingen misschien. De waanzin die zich meester maakt van de cast, krijgt meer ruimte. Het mist zo een punch, maar verder degelijk genoeg om te volstaan.

Verrassend leuke horror film.

Ok, erg origineel was het concept niet, maar! Ik vond het wel goed uitgewerkt en vermakelijk. Films als dit hoeven geen diepgaande dialogen te hebben. Kleine introductie, enge locatie, spanning opbouwen en los gaan. Persoonlijk mocht de cast van mij nog wel 2 personages extra bevatten om wat meer chaos te creëren en uiteraard deadscenes.

Deze horrorfilm biedt helaas niets nieuws onder de zon (ook best cliché) en weet eigenlijk ook nergens echt te verassen en dat is best jammer want daardoor werd deze film nergens spannend.

Ondanks dat het verhaal best flauw was, wist de film me wel nog te boeien en zat het met de uitvoering ook wel goed. Dat het met de uitvoering goed zat, komt vooral door de lekkere sfeer en dat heeft natuurlijk weer te maken met de kille en lugubere psychiatrische instelling (veel ruimtes, kamers en lange gangen) waar het verhaal zich afspeelt. Dat werd regelmatig ook aardig in beeld gebracht en leverde ook een aantal aardige scenes. Ook was het leuk dat er geen daglicht was te zien omdat het maar steeds nacht bleef. Doordat je eigenlijk alles al van mijlenver zit aankomen (o.a. de badkuip scene) en de hoofdrolspelers regelmatig domme fouten maken, wordt het wel nergens spannend of eng en ben ik ook nergens van gesproken (ook niet van de geesten). Ook het einde van het verhaal was zeer voorspelbaar en dus ook niet verrassend, maar desondanks was het wel nog aardig.

De opbouw van het verhaal vond ik overigens wel goed (inclusief de introductie) en omdat de film nog geen 90 minuten duurt, kijkt hij opzicht ook wel lekker weg. Van de cast (beter gezegd 5 personages die bekend staan als de crew van de 'Grave Encounters', die een reality show runnen en waarin ze op zoek gaan naar geesten en die eigenlijk nog nergens zijn tegengekomen. Ze manipuleren hoofdzakelijk ook hun reality show) had ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, maar ze deden het wel verdienstelijk en ze speelden ook vrij overtuigend. Met name als de wanhoop toeslaat en ze te maken krijgen met de één na andere tegenslag.

Niet meer dan een dertien in dozijn horrorfilm, waarvan het concept inmiddels al behoorlijk is uitgemolken en waarvan ook weinig verrassende films meer uitkomen (de film "As Above, So Below (2014)" is daarop misschien nog wel een uitzondering).

Weer een found footage ,,nu in een gesticht ( hoe origineel)

waarvan het meeste zich wel laat raden.

En deze doet op zich niet onder de andere ,maar als het weinig toevoegt wat is dan de meer waarde?

Het is best oke om een keer te zien,,,maar als je halverwege popcorn gaat maken of iets dergelijks mis je niks.

dus magere 2,5 van mij kant.,

Grave Encounters

Dit is nu denk ik al mijn derde keer dat ik Grave Encounters aan re-watchen ben maar, ik moet denk ik maar ophouden want het is eigenlijk elke keer dat ik Grave Encounters opnieuw bekijk begint hij saaier te worden. nog meer clichématig en eigenlijk vervelend.

Het verhaal van Grave Encounters is prima. Een team van een soort 'Ghostbusters' betreden een psychologische inrichting die verlaten is en volgens velen spookt het er ook. Ze gaan er overnachten en na wat uitlokking begint het kat en muis spel. Met apparatuur proberen ze de geesten te vinden die zich na een tijdje laat zien en waar het gestoorde spel van de geesten pas mooi kan beginnen.

De scenes waren erg gaaf. Hoe dat het verhaal soms ietwat traag verliep. Vooral de tong scene was gaaf en liet me daadwerkelijk gewoon weer schrikken, is nu een jaar of twee geleden dat ik deze gezien heb. Ben Wilkinson ontdekt een tong op de grond en vallend bloed, hij kijkt omhoog en ziet daar zo'n spiritueel figuur hangen in het hoekje van de kamer. Bij het vluchten komt hij ze achterna, toen hij uit het niets aankwam rennen was heerlijk en, ik voelde mijn adrenaline lekker vloeien door mijn lichaam! Maar dit was niet de enige scene die gaaf was, ook de operatie scene op het eind was prima.

Ondanks het feit dat ik me wat meer verveelde en soms begon te irriteren omdat dit mijn derde re-watch is kon ik de film nog prima hebben. Hier en daar een goeie schrik momenten en een spannend zweertje bleef er nog steeds hangen. Ook al is het verhaal hier en daar traag maar, het concept redelijk chill. En daarom blijf ik bij mijn cijfer!

2.5*

Niet veel soeps, deze Grave Encounters. Het is een dertien-in-een-dozijn found footage filmpje in de categorie Blair Witch Project en Paranormal Activity, maar dan een behoorlijke slag minder. Eigenlijk kan je de hele film al uittekenen als je het basisgegeven weet: skeptische filmcrew van een programma over paranormale zaken laat zich opsluiten in een verlaten voormalig gekkenhuis, waar het volgens de geruchten spookt. En, verrassing verrassing, het blijkt er echt te spoken. Uiteraard escaleert het allemaal langzaam, met een lange, saaie aanloop, daarna wat spookachtige geluidjes en bewegende dingen, en uiteindelijk dan ook echt allemaal demonen, bloed, moorden, waanzinnig wordende filmcrew en allerlei rare gebeurtenissen. Maar het lot van de saaie crew interesseerde me weinig, de found footage manier van filmen is maar irritant, en het verhaal is alleen maar een excuus om her en der wat clichematige jump scares te laten zien. Tegen het einde wordt het nog wat leuker, maar dat is te laat om de film nog te redden.

Een groep mensen wil met de camera de zonderlinge paranormale fenomenen vastleggen die al meerdere jaren plaatsgrijpen in een immens leegstaand psychiatrisch ziekenhuis. Weldra is één van hen vermist en vinden de anderen de uitgang niet meer. Als het dag wordt blijft het in het gebouw donker. Wanneer ze de vermiste jongeman terugvinden is hij hysterisch.

Met dit gegeven had men een goede film kunnen maken, maar het resultaat is beneden alle peil. Eens te meer was voor mij verveling troef in dit found footage vehikel, een genre dat me hoegenaamd niet ligt. Schokkende camerabewegingen, storingen in het beeld en overacting zijn ook hier schering en inslag en voor mij alleen maar irritant. De setting is beter dan in “Paranormal Activity” en er gebeurt misschien wel iets meer, maar het is allemaal vergezocht en niet eng. Ondermaatse horror, en dat zeg ik als fervente griezelfanaat. Deel 2 hiervan zal ik beslist links laten liggen.

Prima horror.

Grave Encounters is een film die je erg vaak vind, het found footage genre. Een genre dat me normaal niet erg veel boeit en nooit zo erg bang maakt. Maar dit was tamelijk spannend. Vooral de hoekjes en gaatjes die je dan tegenkomt.

Het eerste deel van de film vond ik wel geinig, je merkt ook het een en ander commentaar op de reality ghost shows. zoals Het omkopen van de tuinman en het over dramatische acteren die je ook vaak in de shows ziet

Het tweede deel wordt het wat spannender in je ziet ook een aantal prima schrikeffecten. Niet echt enge geesten, maar een prima dreiging.

Ook de sfeer is best beklemmend, maar het is allemaal niet origineel en komt net iets te kort aan alles. Een prima film, maar ook niet meer.

Blijf hem leuk vinden, erg cool gemaakt en na herziening schrok ik zelfs een keer..

Deze na vele jaren nog eens herbekeken en moet zeggen dat hij goed meevalt. Het begint wat saai en langdradig maar naarmate die vorderde zat er toch enige spanning in met een schrikmomentje. Al valt het af en toe wel te voorspellen.

Wat ik wel jammer vond was dat ze op een bepaald moment fysiek konden vechten met die geest.

Bij het einde ging ik toch wat meer op het puntje van mijn stoel zitten wanneer zij plots verdwijnt, hij helemaal alleen overblijft en dan nog eens de kamer van die dokter binnenloopt.

dit is een enge film maar niet hele goeie film maar normaal als je het leuk vindt om naar ghost adventures te kijken maar een stukje verder gaat dan is dit een film voor jouw

Best wel een spannende film,met wat leuke momenten.

Duurde even voor ik erin zat,maar toen wilde ik toch wel weten hoe het af ging lopen.

Dit soort films vindt ik geweldig, er is wel veel naar Blair Witch Project gekeken maar dat mag de pret niet drukken.

Het beklemmende sfeertje vond ik geweldig ben me, ondanks ik al heel veel horror heb gezien, toch een aantal keren rot geschrokken.

De film doet wat het moet doen en daar slaagt het overtuigend in