No Greater Love (2009)

No Greater Love is uiteindelijk niet meer dan de vrouwelijke tegenhanger van Into Great Silence. Regisseur Michael Whyte heeft duidelijk inspiratie opgedaan door gebruik te maken van observerende, contemplatieve beeldtaal maar ook door zo min mogelijk 'talking heads' te gebruiken. Maar het eindresultaat is teleurstellend.

Want het grote probleem is dat Michael Whyte alles zelf gedaan heeft. Van camerawerk tot en met de montage en dat kun je er wel aan afzien. Niet alleen is het camerawerk van een bedroevend slechte kwaliteit maar de regisseur lijkt totaal geen interesse te hebben in fatsoenlijke belichting of beeldkaders. Want als er iets moeilijk is dan is het wel om beelden te schieten in een klooster waar nauwelijks 'lichtinval' is. Michael Whyte heeft uit gemakzucht en waarschijnlijk uit financieel oogpunt gebruik gemaakt van natuurlijk licht waardoor vrijwel iedere scène onderbelicht is. Daardoor krijgen wij geen 'filmgrain' maar 'ruis' te zien. Hij had op zijn minst à la Festen een extra lamp mogen gebruiken of een raam dichtgeplakt. Nu is er van dat alles niets gebeurt.

Buiten dat zijn de interviews niet ondersteund met Engelse ondertiteling op de DVD. Dit irriteert vooral bij de interviewer (c.q. regisseur) die nauwelijks verstaanbaar was in zijn vragen. En het is nog maar de vraag wat de nonnen allemaal te zeggen hadden. Vond het kortom erg rommelig en deze nonnen verdienen veel meer! Dit is trouwens alleen 'kijkbaar' voor oprecht geïnteresseerde of praktiserende mensen.