The Courageous Heart of Irena Sendler (2009)

Je weet dat het waar is maar je kunt je moeilijk voorstellen dat mensen zo ver gaan. Als de gewone soldaat niet deed wat hem bevolen werd, kwam hij voor de krijgsraad en het vonnis was altijd (overal ter wereld in oorlogstijd) de doodstraf door executie van een peloton medesoldaten.

Ik begrijp dat je er moeite mee hebt om het te geloven maar geloof mij, ik heb jaren doorgebracht in Polen, ben in Oświęcim geweest en "Groß-Rosen" hebben we in diezelfde periode ook bezocht.

Als dat nep zou zijn zoals veel in deze tijd, dan hebben ze een krachtige prestatie verricht, alles was open en openbaar, terwijl tijdens de periode van de Duitsers alles afgesloten was van de buitenwereld, voor zover mogelijk.

Deze film is inderdaad van horen en zeggen aardig dicht bij de waarheid gebleven en ik ben net als jou, onder de indruk van de Irena Sendler. Een mens zoals we eigenlijk allemaal zouden moeten zijn, hulp gevend aan de verdrukten!

Verrassend goede film. Hoe verder in de film, hoe beter ie wordt. Wel jammer dat er geen originele talen worden gesproken.

De Duitsers praten Engels lees ik als bezwaar, en de Polen ook...toch? Dat geen bezwaar?

Anyway, vanmiddag er door geramd en hetzij met moeite afgemaakt. Kon maar niet in het verhaal komen en op de een of andere manier kwam het me allemaal wat te matjes en te tam over. Een bescheiden verhaal die in die zin niet op de gruwelijkheden van het getto hoeft te drijven, toch wil het mij niet echt boeien en allerminst indruk maken. Een tv film op zijn best en dan ook niet meer dan redelijk. Paquin zou dan een goede prestaties neerzetten en een nominatie gehad hebben voor haar rol, ik vind haar bij tijd en wijlen geforceerd over komen in haar mimiek met haar Engels met Poolse klank.

Niet mijn ding.

Een goede film. Films over de Tweede wereldoorlog blijven me altijd aanspreken. Ik kende het verhaal van Irena Sandler vooraf niet. Het enige wat ik wel wist was dat ze overleden was -na de oorlog. En dat de acteurs Engels spreken vind ik zelf in dit geval geen probleem.

Ik ben redelijk goed bekend Ik heb Irena's Kinderen in de kast liggen en in Krakau kom je bij een tocht door de joodse wijk (aanrader!) ook langs de grote muurschildering als eerbetoon aan Sendler. Een nobele vrouw die in west-Europa een beetje onderbelicht is en dus weinig bekendheid geniet. Dat is jammer, want we moeten het hier met een niet meer dan oké tv-film doen over haar acties tijdens WOII in de joodse ghetto.

De film wordt er in anderhalf uur doorheen geknald. Dit betekent dus dat je oppervlakkige personages hebt en dat de gevoelens en onderlinge relaties veelal niet echt aanvoelen, dit komt mede door het vreemde accent dat de Engelstalige cast opzet. Dat klinkt werkelijk voor geen meter. Het enige dat dit soort films echt authentiek maakt is als er gewoon in de originele taal wordt gesproken, of dat er niet zo overdreven met accenten wordt omgegaan. Het is anderszijds in een tv productie ook logisch dat ze niet door heel Europa allerlei mensen kunnen gaan screenen, maar het werkt gewoon niet in het voordeel van de film. Doordat alles zo gehaast moet, voelt de film een beetje aan als een checklist van dingen die getoond moeten worden. Dit wordt even lekker dik aangezet met extreem dramatische muziek en "heftige" beelden. Daar gaat het een beetje fout. Ik wil zelf graag bepalen of de film emoties bij moet oproepen of niet. Door overmatig gebruik van een zeer aanwezige score proberen de makers die emoties voor de kijker op te roepen. Ik was daar bij deze film totaal niet gevoelig voor. Bij een gebrek aan een vlot lopend verhaal is die keuze misschien begrijpelijk, maar ook dat maakt de film uiteraard niet beter.

Zodoende is de film wel een enorme mixed bag. Het voelt op zich best degelijk aan visueel gezien. De ghetto voelt smerig en je hebt echt het idee dat ze daar daadwerkelijk waren. De aankleding is verder ook prima. Daar heb ik weinig op aan te merken. Het is vooral een brak script en een mager budget dat de film geforceerd emotioneel doet overkomen en het een nieuwe Schindler's List probeert te zijn, terwijl het nog niet eens de veters mag strikken. Het effectbejag is overduidelijk aanwezig en ik begrijp dat mensen hier gevoelig voor kunnen zijn, gezien het thema. Maar ik prik hier doorheen en kon eigenlijk enkel genieten van de mooie aankleding van de film.

Nu maar hopen dat Irena Sendler nog een mooie A-productie krijgt als eerbetoon aan haar daden.

2,5*

De hoofdpersoon van deze film wordt ook wel de vrouwelijke Schindler genoemd. Dat de verfilming over Schindler 100 minuten langer duurt dan deze film zegt eigenlijk alles. In deze film wordt niets meer gedaan dan in rap tempo het verhaal laten zien. Niets aan karakterontwikkeling, niets aan inkleuring van de context; gewoon scènes achter elkaar die samen het verhaal vertellen. Verder niets bijzonder. Het verhaal echter is zeer indrukwekkend. Daarvoor dus alsnog een nipte voldoende.

echt schokkende scenes dat de filmkeuring hier op 16 is overbodig.

Het verhaal is mooi/ boeiend.

Maar de set is allemaal te braaf, de ghetto zier er zeer netjes / verzorgd uit, en ook alle kleding/stof is allemaal te nieuw en smetteloos voor in de ghetto. de appels die er verkocht worden zien er A kwaliteit uit, dat zag er volgens de echte beelden toch allemaal veel ranziger en onhygiënischer uit dan het hier gefilmd is, dat is enorm jammer.

Ook de cast en alle ( goed op gewicht) figuranten komen niet geloofwaardig over met het werkelijke verdriet/ leed wat zij uit moeten beelden.

Het was het allemaal net niet, had het wel wat anders verwacht.