The Last Man on the Moon (2014)

Redelijk saai.

Bepaalde stukken spreken wel aan. Wanneer er verteld wordt over de ervaringen in de ruimte is het aangenaam om volgen, maar de film richt zich toch ook veel op de Aardse beslommeringen van de hoofdpersonages.

En die zijn een stuk minder interessant. Redelijk banale verhaaltjes eigenlijk, met wat oudere knarren die spreuken als "work hard, party hard" mompelen. Space Cowboys is er niks bij. Ik begrijp niet dat dit soort flauwe achtergrondinfo vaak zo goed scoort.

De docu wordt er ook véél te lang door. Had makkelijk in een minuutje of 70 gekund. Het gezemel van vrouwlief die achterblijven toch écht wel moeilijker vind dan naar de maan vliegen, of het geklets tussen pa en dochter op de schommel ... gewoon schrappen en bij de zaak blijven.

1.5*

Lijkt op propaganda, ingecalculeerd acteerwerk. En Neil Armstrong had een keer beweert dat Aliens op de maan waren. Hier komt ook niets van aan bod in deze docu.

Tja, de beelden zijn wel mooi. Maar ik dacht dat dit wat boeiender zou zijn en misterieus.

En te veel drama, te karig en te mainstream!

Nee, eigenlijk is dit een soort GTST maar dan naar de maan!

En ik walg van de zelfingenomenheid van de astronauten, gedverdemme. Heb het uit gezet na een uur.

Ondanks enkele onnodige opnames is het toch een prima en interessante docu! Het lijkt me zo'n gaaf idee om naar de maan te kunnen, zo iets is net als de loterij winnen.

Niet heel bijzonder gemaakt, maar toch een aantal momenten waar je mooie inside inzichten krijgt. Het geheel zal niet lang heugen. Voor de liefhebber. *3.0

Krappe 3,5 ster dan maar. The Last Man on the Moon verloopt wel lekker traag en heeft genoeg mooie beelden. Maar iets meer beelden van de Apollo 17-missie waren wel leuk geweest, want dat is toch duidelijk het hoogtepunt van Gene Cernan. Je krijgt ook veel thuisfront-situaties mee, wat wel wat minder boeiend is. Al met al een redelijke en obligate biografie van de beste man, die overigens dit jaar is overleden.

Fascinerende documentaire over het Apollo-programma richt zich niet op Neil Armstrong, Edwin Aldrin en Mike Collins, de mannen die met Apollo XI de eerste maanlanding maakten, maar op de andere astronauten die onderdeel uitmaakten van hetzelfde programma. Eugene Cernan was niet alleen de laatste man die op de maan wandelde, hij was een cruciaal onderdeel van de voorbereidingen op die eerste maanlanding. De getuigenis van deze charismatische en uiterst openhartige ex-astronaut over de dodelijke ongelukken, de mislukte experimenten, maar ook de grote stappen voorwaarts waar hij onderdeel van uitmaakte. De meeste nog levende sleutelfiguren leveren hun bijdrage, er is een fraaie combinatie van (vaak nog nooit eerder vertoond) archiefmateriaal en reconstructies met een prachtige score van Lorne Balfe. De aandacht voor de impact op de echtgenotes is ook een bonus en maakt duidelijk hoeveel offers er zowel door de astronauten als door hun gezin zijn gemaakt om één van de grootste sprongen van de mensheid te maken. Een prachtdocument!

Maannostalgie.

Niet zozeer over het Apollo programma maar meer over de persoon Gene Cernan. En daar is best een leuke documentaire uit gekomen. Toch net weer ietsje anders dan alleen een droog verhaal over de landing zelf, want de thuisfront boel die mijn voorgangers vaak wat zwaar op de maag valt krijg je er zomaar bij. En hoewel dat wel eens vaker uitgekauwd is, het geeft toch ook wel een leuke draai. En behalve dat zijn er genoeg mooie beelden, en laat het verhaal je leuk nostalgisch mijmeren over de maanlandingen. Zo lang geleden alweer, het blijft verbijsterend als je er bij stilstaat. Vooral daardoor erg indrukwekkend.