The Man They Could Not Hang (1939)

Boris Karloff in een aardige low budgetfilm die qua verhaal prima past tussen de horrors van die tijd. Het verhaal is best leuk en aardig uitgewerkt, en hoewel het uit welbekende vaatjes tapt is vermaakt het voldoende: wetenschapper geobsedeerd door leven en dood gaat over het randje nadat hij vanwege moord ter dood wordt veroordeeld. Maar hij wordt weer tot leven gewekt (door z'n assistent met zijn eigen technieken) en neemt wraak op de mensen die hem veroordeeld hebben. Frankenstein, The Invisible Man, Dr. Jekyll, maar dan net anders, en daardoor wel leuk. Low-budget is het wel: zo valt het op dat er over van alles gepraat wordt wat off-screen gebeurd is, zonder dat het ook echt getoond is - en ook de daadwerkelijke actie die wel gebeurt is nogal kort en bondig. Verder is het script ook niet overal even consistent, waarbij met name het karakter van Karloff nogal onovertuigend heen en weer slingert tussen ietwat obsessieve maar goedbedoelende wetenschapper en compleet psychopatische moordenaar. Alsnog een leuk uurtje mee vermaakt.

Ik hink een beetje op 2 gedachten bij deze film. Enerzijds is het wel allemaal boeiend en verveelt het nooit. Vooral Karloff zet een geweldige rol neer als wetenschapper/dokter die een middel blijkt gevonden te hebben om overleden mensen weer tot leven te wekken. En hoewel allemaal interessant wat voorafging heb ik me vooral zitten vermaken met het wraakgedeelte. Dat de meer actievolle scènes maar kort in beeld waren vond ik niet zo heel erg alleen vond ik het jammer dat de dokter slechts op 2 personen wraak kon nemen. Ik had eigenlijk willen weten welke manieren hij nog meer had verzonnen om al die anderen aan hun eind te laten komen. Dat zou uiteindelijk een langere film hebben opgeleverd maar had ik in dit geval zeker niet erg gevonden.

Een prima horrorthriller die het midden houdt tussen Ten Little Indians en Saw II (2005). Karloff is Dr Henryk Savaard, een wetenschapper die ter dood wordt veroordeeld nadat zijn experiment op een jonge vrijwilliger, die hij eerst laat sterven en vervolgens met zijn machine weer tot leven wil wekken, resulteert in de dood van de jongen omdat diens vriendin de politie erbij haalde en die hem niet de kans gaven om zijn experiment te voltooien. Savaard zorgt er echter voor dat zijn lichaam na zijn executie (door ophanging, vandaar de titel) in handen komt van zijn assistent, die hem tot leven weet te wekken en dan... WRAAK!!!

Een eenvoudig plot dat door het genuanceerde spel van Boris Karloff sowieso al het bekijken waard is. En de slotconfrontatie levert een aantal inventieve en spannende momenten op alsmede een sterke ontknoping. Karloffs slotpleidooi, waarin hij zijn beklag doet over hoe goedbedoelde uitvindingen door de mensheid voor afschuwelijke doeleinden worden ingezet, was en is nog steeds zeer actueel.

Mijn zestiende Boris Karloff, deze mad-scientist horror over (hoe toepasselijk met Karloff in de hoofdrol) het tot leven brengen van de doden. Het is Dr. Savaards plan om een geneeskunde student die zich als proefkonijn heeft aangemeld, eerst te laten overlijden om hem vervolgens proberen weer tot leven te wekken. Voor hij die kans krijgt wordt hij gearresteerd en zelf ter dood veroordeeld. Zijn assistent eist nadien het lichaam op en gebruikt zijn experiment om Savaard weer terug te brengen. Deze is niet content, en slaat aan het moorden. Iedereen die iets met zijn veroordeling te maken had, of die in de weg staat.

Alleen aan de synopsis al, kan de doorgewinterde horrorliefhebber de film redelijk op een tijdlijn plaatsen; vanaf de jaren ’30 leek er wel de ene na de andere science-gone-wrong film te verschijnen. Niet altijd even goed geschreven en geacteerd, maar vaak toch de moeite waard door de creatieve vondsten en gebruikte fantasie. Bonus is dat het vaak korte filmpjes zijn (The Man They Could Not Hang duurt een uurtje) die zich uitstekend lenen om even tussendoor te kijken. Karloff doet het prima als de welbespraakte, kalme, maar geobsedeerde wetenschapper, maar zoals wel vaker bij deze genrefilms met beperkt budget zijn de bijrollen af en toe wat iffy.

3*