Drácula (1931)

Additionele informatie van Narva: In 1989 werd de legendarische Spaanstalige versie van 'Dracula' uit 1931 teruggevonden.

Deze film werd op dezelfde Universal sets geschoten als Tod Browning's klassieker, en men gebruikte een vertaalde versie van hetzelfde script. In deze versie bestaat de cast uit met name Mexicaanse en Zuid-Amerikaanse acteurs.

Schitterend. Bijna net zo goed als de originele.

Op de DVD zit ook een interview met Lupita Tovar, die in de 90 is maar alles nog heel goed herinnert. Ze is trouwens ook de grootmoeder van Paul en Chris Weitz, regisseurs van American Pie en About A Boy.

daar sluit ik mij volledig bij aan.

Deze film is even origineel als de versie van Browning! De film werd op dezelfde set opgenomen en ook quasi tegelijkertijd gereleased. In deze versie werd veel minder in het scenario geschrapt, waardoor de film een 30-tal minuten langer duurt.

Erg interessant om eens te zien, maar toch vind ik de Browning/Lugosi versie leuker. 3* voor de Spaanstalige versie.

Het klopt niet, bovenaan staat Verenigde staten, maar dit is de Spaanse versie tog ?

Helemaal eerlijk is deze film niet gemaakt.

Wegens commercieele motieven besloot Universal Dracula ook in het Spaans op te nemen, ze namen een Spaanse crew die ´s avonds dezelfde opnames zou opnemen als de Amerikaanse crew overdag. Hierdoor hoefde de Spaanse crew niet meer het gehele pioniers pad te volgen, ze bekeken de opnames die de Amerikaanse crew al had gemaakt en konden van daaruit verder werken.

Als ze shot voor shot na gefilmt hebben waarom duurt deze dan een half uur langer??

Ik zeg nergens dat dit shot voor shot is nagemaakt...

Dit is absoluut geen shot-voor-shot remake, ondanks dat hetzelfde script als de versie van Browning werd gebruikt. Natuurlijk lijken beide films veel op elkaar, maar de Spaanse versie is op bijna alle vlakken superieur en met name op het belangrijkste vlak: sfeer. De film ziet er regelmatig geweldig uit en er wordt erg veel gehaald uit de sets en de belichting is regelmatig geweldig. Net als de Amerikaanse versie heeft deze Drácula soms het nadeel dat het wat al te theatraal is (het bronmateriaal was niet het boek, maar een theaterversie van het verhaal), waardoor er veel lange discussies in woonkamers zijn, maar Melford redt zich eruit deze scènes vaak te onderbreken met sfeervolle tussenstukken. Ook de uitbreiding van Renfields rol is een gelukkige keuze, want zoals hij hier geportretteerd wordt door Pablo Álvarez Rubio is hij stiekem enger dan de graaf zelf, zelfs al acteert Rubio grotendeels hetzelfde als Dwight Frye in het origineel. Ook de climax pakt wat beter uit. Drácula blijft te makkelijk verslagen worden (in het boek trouwens ook), maar de opbouw ernaartoe is nog wel goed gedaan en de link met Eva wordt beter gelegd door haar te laten reageren op de dood van de vampier door naar haar hart te grijpen. Simpel, maar het geeft toch wat meer aan zo'n scène.

De enige zwakte die deze versie heeft ten opzichte van het origineel is dat Carlos Villarías niet echt een akelige uitstraling heeft. Een bijna vriendelijk gezicht zelfs, ook als hij dreigend kijkt. Lugosi was beter gecast. Verder zou ik het ook geen horrormeesterwerk noemen, want ondanks de sfeer is het zoals gezegd toch vooral veel theatraal gepraat. Daarnaast lijkt er na alles een seconde pauze genomen te moeten worden. Na iedere zin een tel pauze. Een deur wordt geopend en er volgt een moment stilstand, dan wordt er door de deur gelopen, gevolgd door weer een korte pauze, etc. Wat is dat? Dachten ze dat het publiek telkens een tel nodig heeft om iedere handeling te overpeinzen? Dit maakt het soms wat saai.

Niettemin raadt ik deze versie aan boven die van Browning, die ik wel érg vond tegenvallen.
3,5*

Heb deze nog eens bekeken in de Universal Blu-Ray Box set. Jammer dat de beeldkwaliteit niet superieur is zoals bij de versie van Tod Browning. Er zijn helaas vaak in het eerste deel witte verticale strepen in het beeld. De film zelf vond ik op hetzelfde niveau als zijn Engelstalige tegenganger, hoewel mijn voorkeur toch uitgaat naar Bela Lugosi. Ook hier is het Renfield in plaats van Jonathan Harker die het kasteel van Dracula bezoekt om het koopcontract voor het Londense Carfax Abbey af te sluiten. Camerawerk is hier beter dan in de tegenganger uit hetzelfde jaar, de vertolking is dan weer wat minder. Toch blijft het vermakelijk voor wie van een oudbollige zwart-witfilm kan genieten.

(Ik heb ook de Spaanse poster gevonden en geplaatst. )

In vrijwel alle opzichten superieur aan de Engelstalige versie.

De film maakt meer gebruik van originele standpunten en een meer actieve cameravoering. Het is gewoon een stuk interessanter om naar te kijken; men beweert dat de shots regelrechte kopieën zijn, maar ze zijn in vele opzichten beter.

Dit is voor de tijd een vrij expliciete film. Lupita Tovar draagt meer uitdagende, soms zelfs licht doorschijnende kleding en sommige teksten beschrijven dingen in meer detail. Je ziet in deze versie zelfs dat Van Helsing een staak op het hart van Dracula plaatst en hoe Tovar's personage echt haar tanden in haar tegenspeler z'n nek zet. Er zijn ook meer scènes geschoten waardoor het verhaal wat meer diepgang en sfeer krijgt.

Het enige wat aan deze film ontbreekt is tempo en misschien iets mindere acteerprestaties. Ik ben geen groot fan van Lugosi, maar hij was wel net iets meer intimiderend dan Carlos Villarías die hier wat theatraler acteert, net als iedereen in deze film. Ook gaat het in een traag tempo, worden teksten rustig uitgesproken en wordt er rustig rondgelopen.

Maar uiteindelijk vond ik deze versie leuker dan het 'origineel', mede dankzij dat extra beetje sfeer, wat extra's qua sex-appeal en een meer opwindende finale.

Evenwaardig aan de Lugosi variant

Ik heb het idee achter deze versie van Dracula altijd wel fascinerend gevonden. Iedereen kent de versie met Bela Lugosi in de titelrol, maar het is lange tijd ongeweten geweest dat er op hetzelfde moment nog een tweede versie werd gemaakt. De Engelse versie werd tijdens de dag opgenomen, de Spaanse versie tijdens de nacht en het was pas met een teruggevonden print in de jaren '70 dat dit eindelijk globaal gezien kon worden. Tof van Universal dat ze dit als extraatje in de Dracula: Complete Legacy Collection box van een aantal jaar terug hebben uitgebracht.

Persoonlijk ben ik niet zo'n gigantische fan van Tod Browning's versie van Dracula. Lugosi is werkelijk geniaal (de dialogen die hij heerlijk lijkt uit te spuwen, gewoon heel zijn charisma, het accent en natuurlijk de hypnotische blik) maar geef mij toch maar The Invisible Man als het om de klassieke horrors van Universal gaat. In ieder geval is Spanish Dracula wel in eerste instantie een interessantere zit geworden dan ik had verwacht. De film duurt ongeveer een halfuur langer en het valt op dat de extra scènes helemaal niet het tempo uit de film halen (ik vermoed dat dat de reden is dat Browning ze uiteindelijk uit zijn versie heeft gehaald?) en dat bijvoorbeeld de extra scène op de boot net wat meer sfeer geeft. Ook de climax komt beter tot zijn recht en dan begin je je af te vragen wat voor film je had gekregen indien de beste elementen uit beide films tot één geheel waren versmolten.

Want qua sfeer en stijl is de Spaanse versie misschien wel superieur aan de Engelse versie, maar Lugosi blijft toch iconisch terwijl Carlos Villarías eerder wat aanvoelt als een flauw afkooksel. Beetje jammer ook dat hij als enige naar de dailies van de andere versie mocht kijken om te zien hoe Lugosi de rol invulde. Had liever gezien dat hij er zijn eigen ding mee deed, zowat hetzelfde als bijvoorbeeld Lupita Tovar (die pas in 2016 op 106-jarige leeftijd overleed!) deed. Die heeft een groter sex-gehalte als Eva dan Helen Chandler als Mina. Zelfde personages dus maar andere namen, een miniem verschil tussen beide versies. Iets wat op zich nog wel af en toe komisch is zoals John/Juan Harker, maar Pablo Álvarez Rubio is allesbehalve komisch. Hij speelt een heerlijk gestoorde Renfield en ook Eduardo Arozamena doet het nog wel leuk als Van Helsing. Naar mijn gevoel iets minder dan zijn Engelse tegenhanger, maar ook nog wel de moeite.

Straf eigenlijk dat George Melford dit tot een goed einde heeft weten te brengen, de man sprak namelijk geen woord Spaans... Ik vind het wel lastig om één van beide versies tot winnaar uit te roepen aangezien ze allebei hun mankementen hebben op verschillende niveau's. Browning scoort erg veel punten met Lugosi, Melford scoort veel met sfeer. Dit is dan ook gewoon een andere variant op het verhaal van Bram Stoker zoals er ondertussen zoveel films zijn gemaakt.

3.5*

De Spaanse versie van de Universal Dracula duurt een half uur langer en dat is misschien de reden waarom ik deze wat meer kon waarderen dan het origineel. Er wordt wat meer tijd genomen hetgeen het verhaal alsook de karakterontwikkeling ten goede komt. Vooral de rol van Renfield komt een stuk beter uit de verf. Pablo Álvarez Rubio speelt zijn rol als waanzinnige schitterend. Zowel qua sfeer als acteerwerk vind ik deze een stuk beter dan de Universal versie. Carlos Villarías heeft misschien niet de uitstraling van Lugosi, maar doet het meer dan behoorlijk. En dan is er nog de geweldige uitstraling van de mooie Lupita Tovar!

Het blijft theatraal en had misschien een kwartier korter gekund maar dat vind ik maar details. Uiteindelijk heb ik erg geboeid gekeken. De beste Dracula die ik heb gezien denk ik. Hammer kan helemaal niet concurreren, die versie vond ik wel erg suf.

Misschien doordat er louter positieve berichten hier stonden had ik misschien te hoge verwachtingen maar deze Spaanstalige versie is me een stuk minder bevallen. Blijkbaar was het in de begintijd van de "talkie" -films een standaard iets om het script en de sets te gebruiken voor twee afzonderlijke casts en crews om zo anderstalige publiek te bedienen. Dus het verhaal in Melfords versie is, afgezien van enkele te verwaarlozen verschillen, identiek aan die van Brownings versie. Oké het was inderdaad best een interessante film met een handvol sfeervolle scènes, die zelfs beter waren dan de Engelse versie, en eveneens Lupita Tovar die voor die tijd zelfs veel erotischer was. Maar de film neemt een half uur meer de tijd om het verhaal te vertellen. (het lijkt soms bijna uitspellen) En sommige scènes komen onnodig lang of uitgerekt over. Alleen daarover al prefereer ik toch meer het snellere tempo van Brownings versie. Echter zijn het de vertolkingen van de hoofdrolspelers waardoor ik dit niet zo'n fijne film vond. En dit komt niet eens door het gemis van Bela Lugosi. Nee het was Rubio als Renfield met zijn hysterisch gedrag waar ik me vreselijk aan irriteerde. Zo erg zelf dat Villarías optreden als graaf Dracula erdoor werd overschaduwd. De film was uit (horror)historisch oogpunt de moeite waard om eens te bekijken maar heel erg er van genoten heb ik er niet van.

Drácula (1931) werd tegelijkertijd gefilmd op dezelfde sets als Tod Brownings Dracula (1931) met Bela Lugosi. En hij is zeker niet minder. Maar ik kan evenmin stellig beweren dat ik hem beter vind. Hoe dan ook een aanrader voor fans van Brownings film.

3,5*